( صفت ) آن که دارای قدی مانند شمشاد راست است راست قد بلند بالا .
شمشادقد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شمشادقد. [ ش َ/ ش ِ ق َ ] ( ص مرکب ) راست قد و بالا. ( ناظم الاطباء ). آنکه چون شمشاد قامتی راست و بلند دارد :
روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی سایه سیم اندامی.
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان.
روزها رفت که دست من مسکین نگرفت
زلف شمشادقدی سایه سیم اندامی.
حافظ.
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان.
حافظ.
رجوع به شمشادبالا شود.فرهنگ عمید
شمشادبالا، راست قد، بلندبالا، آن که قامتی مانند شمشاد راست و بلند دارد.
کلمات دیگر: