دشمن کام

( صفت ) ۱ - کسی که حالش موافق حال دشمن است مطابق آرزوی خصم بد بخت تیره بخت .
مطابق کام و آرزوی دشمن، تیره بخت

دشمنکام. [ دُ م َ ] ( ص مرکب ) بر مراد دشمنان. کسی که به حسب مراد دشمنان ، خراب و کم بخت و ذلیل باشد.( غیاث ). مقابل دوستکام ، یعنی آنکه هم مراد دشمنان باشد. ( آنندراج ). آسیب و آفت و هر چیزی که بر مراد دشمن بود و سبب خرابی گردد. ( ناظم الاطباء ) :
نه دشمنکامم اکنون دوست کامم
نه ننگم من ترا بر سر که نامم.ای پسر... اگر دشمنیت باشد مترس وتنگدل مشو که هرکه را دشمن نباشد دشمنکام بود. ( قابوسنامه ).
دشمنکامم ز دوستداریت
وز من دم دشمنی نیابی.بر من اوفتاده دشمنکام
آخر ای دوستان نظر بکنید.در مقام فخر چشم از عیب عرفانی بپوش
التفات دوست دشمنکام می خواهد مرا. || بیچاره. ( ناظم الاطباء ). تیره بخت : فیروزان گفت ای مرد مردمان شما [ اعراب ] از همه جهان بدترند و دشمنکام تر و گرسنه تر و بدبخت تر. ( ترجمه طبری بلعمی ). اگر رای عالی بیند ایشان را نگاه داشته آید و دشمنکام گردانیده نیاید. ( تاریخ بیهقی ص 53 ).
دولتت دوستکام باد و مباد
هیچ دشمنت جز که دشمنکام.محنت زده و غریب و رنجور
دشمنکامی ز دوستان دور.- دشمنکام شدن ؛ به آرزوی دشمن شدن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
اولین شخص گفت با بهرام
کای شده دشمن تو دشمنکام.- دشمنکام کردن ؛ بر مراد دشمنان کردن : کدام دیو ترا از راه ببرد تا خویشتن را دشمنکام کردی. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 233 ).
بوسه ار خواهم در حال بده
مکن ای دوست مرا دشمنکام.- دشمنکام گشتن ؛ دشمن کام شدن. به آرزوی دشمن شدن. بر مراد دشمنان گشتن :
ولی دانم که دشمنکام گشته ست
به گیتی در بمن بدنام گشته ست.هر که در راه او نهادی گام
گشتی از زخم تیغ دشمنکام.- امثال :
پرگوی دشمنکام است . ( امثال و حکم ).

کسی که اوضاع و احوالش بر وفق مراد دشمن است، مطابق کام و آرزوی دشمن، تیره بخت: محنت زده ای غریب و رنجور / دشمن کامی ز دوستان دور (نظامی۳: ۴۱۵ ).