پرستشگری

۱- نیایش ستایش عبادت . ۲- خدمت .

پرستشگری. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] ( حامص مرکب ) عبادت. حالت و چگونگی و عمل پرستشگر :
هرچه بدهر آدمی است و پری
نیست مگر بهر پرستشگری.
ای به بطالت چو فرومایگان
چند خوری نعمت حق رایگان. || خدمت :
پرستشگری راببسته میان
بنزدیک آن تخت شاه جهان.

۱. نیایش، عبادت.
۲. [قدیمی] خدمت.