<div class="boxBd">گنده مغز. [ گ َ دَ / دِ م َ ] ( ص مرکب ) گنده دماغ. متکبر. سرکش : <br>تو گنده مغز شعری و او گنده مغز شرع <br>با وی به گنده مغزی همچون ترازویی.<div class="au">سوزنی.</div>با آن دو گنده مغز بود حشر آن کسی <br>کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ.<div class="au">سوزنی ( دیوان چ 1338 ص 233 ).</div>ماخولیا گرفته و مصروع و گنده مغز<br>زرداب خورده چون عسلی پیس چون زنار.<div class="au">سوزنی.</div>گر نبودی جذب موش گنده مغز<br>عیشها کردی درون آب چغز.<div class="au">مولوی.</div></div>

گنده مغز. [ گ َ دَ / دِ م َ ] ( ص مرکب ) گنده دماغ. متکبر. سرکش : تو گنده مغز شعری و او گنده مغز شرع با وی به گنده مغزی همچون ترازویی. سوزنی. با آن دو گنده مغز بود حشر آن کسی کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ. سوزنی ( دیوان چ 1338 ص 233 ). ماخولیا گرفته و مصروع و گنده مغز زرداب خورده چون عسلی پیس چو

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">متکبر با افاده گنده دماغ : با آن دو گنده مغز بود حشر آن کسی کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ . ( سوزنی )</div>

متکبر با افاده گنده دماغ : با آن دو گنده مغز بود حشر آن کسی کز دست دیو خورده بود کوکنار و بنگ . ( سوزنی )

گنده مغز

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید