( صفت ) محافظ گنجینه خزینه دار : بسی گنجهای گرانمایه برد بگنجینه داران خسرو سپرد . ( نظامی )
گنجینه دار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گنجینه دار. [ گ َ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) کسی که محافظ گنجینه است. متصدی خزینه. خزینه دار :
بسی گنجهای گرانمایه برد
به گنجینه داران خسرو سپرد.
ولی راز را خویشتن پاس دار.
بسی گنجهای گرانمایه برد
به گنجینه داران خسرو سپرد.
نظامی.
جواهر به گنجینه داران سپارولی راز را خویشتن پاس دار.
سعدی ( بوستان ).
و رجوع به گنجینه سنج و گنجینه گشای شود.فرهنگ عمید
گنج دار، خزانهدار، نگهبان گنج.
پیشنهاد کاربران
موزه دار
کلمات دیگر: