خوابنیده. [ خوا / خا ب َ دَ / دِ ] ( ن مف ) خوابانیده. مخفف خوابانیده. ( برهان قاطع ). خوابیده. درازکشیده :
یاد کن زیرت اندرون تن شوی
تو بر او خوار خوابنیده ستان.
برو خوابنیده یکی شوربخت.
سرشک از لاله و گل بردمیده.
خوابش بربود و بست دیده.
درین ره چو من خوابنیده بسی است
نیارد کسی یاد کآنجا کسی است.
وزارت به ایام او بازکرد
دو چشم فروخوابنیده وسن.
چو سروستان سند از بن بریده.
فروخوابنیده به بال ستور.
دانی که در لحد چه شهی خوابنیده ای.
یاد کن زیرت اندرون تن شوی
تو بر او خوار خوابنیده ستان.
رودکی.
نهاده بر چشمه زرین دوتخت برو خوابنیده یکی شوربخت.
فردوسی.
سهی سروش ببالین خوابنیده سرشک از لاله و گل بردمیده.
نظامی.
بر مهد عروس خوابنیده خوابش بربود و بست دیده.
نظامی.
|| مرده. در قبر قرارگرفته. مدفون : درین ره چو من خوابنیده بسی است
نیارد کسی یاد کآنجا کسی است.
نظامی.
|| قرارداده : وزارت به ایام او بازکرد
دو چشم فروخوابنیده وسن.
فرخی.
یلان را مرگ بر گل خوابنیده چو سروستان سند از بن بریده.
( ویس و رامین ).
ستیزندگان نیزه با خشم و شورفروخوابنیده به بال ستور.
اسدی ( گرشاسبنامه ).
دانی که در کفن چه عزیزی نهفته ای دانی که در لحد چه شهی خوابنیده ای.
سنائی.