سخن شناسی

سخن شناسی (به یونانی: «ποιητικῆς»؛ به عربی «بوطیقا») دانش صُوَر و مقولات ادبی است. (معرب، ا) واژه یونانی «پوئه تیکا» لغتنامه دهخدا این نام گاه به نظریهٔ شعر اشاره می کند، گاه نیز چنان جامع به کار می رود که مرادش نظریه است در انسانیات.
بوطیقا
سخن سنجی
نظریه ادبی
شعر شناسی
ادبیات
سخن شناسیِ فرهنگ بُنیاد
رسالهٔ فن شعر ارسطو در یونانی Περὶ ποιητικῆς و در لاتین De Poetica نامیده می شود که آوانگاری عربیش «بوطیقا» و ترجمه عربیش «شاعریة» می شود. معنای این عبارت در یونانی «منتسب به شعر» و از صفت فعلی به معنای «ساخته شده» است.
این کتاب کهن ترین نوشته ای است که به شعر و بازنمایی می پردازد و این مقوله را همچون دانشی به میان می نهد و سخن شناسی را بنیان می گذارد. در زبان های اروپایی نام این دانش با نام کتاب ارسطو یکی می شود و کم و بیش «شعرشناسی» یا «سخن شناسی» یا «دانش سخن پژوهی» یا «ادبیات شناسی» معنی می دهد.
در زبان فارسی مترجمان و نویسندگان مختلف در متن ها و کاربردهای گوناگون این واژه را «بوطیقا»، «فنّ شعر»، «شعرشناسی»، «ادبیات شناسی»، «نظریهٔ ادبی»، «پوئتیک»، «نظریّهٔ شعر»، «هنر شاعری»، «علم ادبیات» و «سخن شناسی» گفته اند.