عین الحیات

عَینُ الحَیات
کتابی تألیف علامه محمدباقر مجلسی، در ۱۰۷۳ق، در ترجمه و شرح فارسی وصیت پیامبر (ص). این کتاب شرح و ترجمه ای است بر وصیت پیامبر (ص) به ابوذر غفاری، با استفاده از آیات قرآنی و احادیث نبوی و نیز دوره ای از حکمت عملی و پند و اندرز، در پایان نیز خاتمه ای دارد در دو باب در فضیلت ذکر و برخی از ذکرها. این کتاب چاپ شده است (تهران، ۱۲۴۰ق).

[ویکی نور] عین الحیات (تحقیق رجایی). عین الحیات اثر عالم نامدار اواخر دوران صفوی محمدباقر مجلسی (1037-1110ق)، کتابی فارسی در اخلاق و عرفان اسلامی شیعی است. این کتاب ترجمه و شرح سفارش ها و توصیه های اخلاقی پیامبر اکرم(ص) به ابوذر غِفاری صحابی معروف آن حضرت است؛ که شامل مباحث ارزشمند اخلاقی و اعتقادی است که از سرچشمه خاندان وحی و رسالت سیراب گردیده است.
کتاب با مقدمه ای از محقق و مؤلف کتاب آغاز و مباحث به صورت سلسله وار ذکر شده است.
نثر کتاب در بیشتر بخش ها از نمونه های نثر ساده و روان دوران صفوی است و مطالب عمدتاً در شرح روایات پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) است. هدف مؤلف آن بوده است که با این کتاب، مردم عادی و غیرمتخصص را با عرفان اسلام اصیل آشنا سازد و آنها را از گرایش به عرفان های آمیخته با عناصر مسیحی، بودایی، یونانی، هندی، مانوی و زرتشتی بازدارد و به عرفان تشیع ناب سوق دهد.
نویسنده در ابتدای کتاب پس از ذکر فضائل سلمان و ابوذر، کیفیت اسلام ابوذر و سلمان، مظلومیت ابوذر و ظلم عثمان نسبت به وی و احوالات ابوذر و چگونگی وفات وی را ذکر کرده است.
بعد از آن نوبت به وصیت رسول خدا(ص) به ابوذر می رسد، در همین راستا، بخش اول حدیث را در چند فصل بیان نموده و در فصل اول در توضیح رؤیت خدا به توضیحی از حضرت امیر (ع) درباره رؤیت اشاره می کند که از ایشان سؤال شد آیا خدای خود را دیده ای؟ فرمود: تا خدا را نمی دیدم هرگز او را عبادت نمی کردم. سائل پرسید که خدا را به چه کیفیت یافتی؟ فرمود که: خطا کردی، به چشم او را نتوان دید، و لیکن دل، او را به حقیقت ایمان و یقین دیده است. در فصل دوم، غرض از خلقت آسمان و زمین را معرفت و عبادت دانسته است.