گشاده گردیدن . گشادگی
فساحت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فساحت . [ ف َ ح َ ] (ع مص ) فراخ شدن جای . (تاج المصادر بیهقی ). فساحة. || (اِمص )دست گشادگی و مهارت در کاری : پادشاه چون بلاغت و براعت و فصاحت و فساحت او بدید خدای را سجده ٔ حمد آورد. (سندبادنامه ص 314). رجوع به فساحة شود.
فساحت. [ ف َ ح َ ] ( ع مص ) فراخ شدن جای. ( تاج المصادر بیهقی ). فساحة. || ( اِمص )دست گشادگی و مهارت در کاری : پادشاه چون بلاغت و براعت و فصاحت و فساحت او بدید خدای را سجده حمد آورد. ( سندبادنامه ص 314 ). رجوع به فساحة شود.
فساحة. [ ف َ ح َ ]( ع مص ) گشاده گردیدن. || ( اِمص ) گشادگی. سعة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به فساحت و فسح شود.
فساحة. [ ف َ ح َ ]( ع مص ) گشاده گردیدن. || ( اِمص ) گشادگی. سعة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به فساحت و فسح شود.
فرهنگ عمید
۱. فراخ شدن، فراخ گشتن مکان.
۲. فراخی، وسعت.
۲. فراخی، وسعت.
پیشنهاد کاربران
فساحت یعنی مهارت در کاری
وگاهی با سفاهت اشتباه میشود
سفاهت یعنی بی خردی. کم عقلی. نادانی
وگاهی با سفاهت اشتباه میشود
سفاهت یعنی بی خردی. کم عقلی. نادانی
مهرت در کاری، ؛ این کلمه گاهی با فصاحت به معنی شیوایی کلام اشتباه گرفته میشود
مهارت در کاری
وبا فصاحت هم آواس ولی معنی فصاحت مشه زبان آوری
وبا فصاحت هم آواس ولی معنی فصاحت مشه زبان آوری
کلمات دیگر: