لئوپولد فون زاخر-مازوخ (به آلمانی: Leopold von Sacher-Masoch) (زاده ۱۸۳۶ لمبرگ - درگذشته ۱۸۹۵ لیندهایم) یک نویسنده اتریشی - آلمانی بود.
فرهنگ معین - جلد ۵
وی رمانهای عاشقانه ای نوشته که در آنها شیوه عشقی عجیبی مبتنی بر درد کشیدن عاشق از طرف معشوق وجود دارد که آن شیوه پس از وی به مازوخیسم (خود آزاری) معروف شده است.
پدرش لئوپولد رئیس شهربانی ایالت گالیسیا بود و وی ابتدا در آن ایالت مقیم بود و سپس در دبیرستان پراگ و دانشگاه گراتس به تحصیل پرداخت. اولین داستان هایش به نام «یک حکایت گالیسی» در ۱۸۴۸ انتشار یافت و او را مشهور کرد. آثار وی آینه زندگانی مردم گالیسی در آن زمان است.
از آثار اوست: «حکایات لهستانی» ۱۸۸۷، «سرگذشت های گالیسی» ۱۸۷۶، «حکایات یهودی» ۱۸۸۱.
فرهنگ معین - جلد ۵
وی رمانهای عاشقانه ای نوشته که در آنها شیوه عشقی عجیبی مبتنی بر درد کشیدن عاشق از طرف معشوق وجود دارد که آن شیوه پس از وی به مازوخیسم (خود آزاری) معروف شده است.
پدرش لئوپولد رئیس شهربانی ایالت گالیسیا بود و وی ابتدا در آن ایالت مقیم بود و سپس در دبیرستان پراگ و دانشگاه گراتس به تحصیل پرداخت. اولین داستان هایش به نام «یک حکایت گالیسی» در ۱۸۴۸ انتشار یافت و او را مشهور کرد. آثار وی آینه زندگانی مردم گالیسی در آن زمان است.
از آثار اوست: «حکایات لهستانی» ۱۸۸۷، «سرگذشت های گالیسی» ۱۸۷۶، «حکایات یهودی» ۱۸۸۱.
wiki: لئوپولد فون زاخر مازوخ