گئوکرن یا گائوکرن یا گائوکرنا، در افسانه های فارسی زبان و ایرانی، اسطوره ای از گیاه هوم بود که با نام گئوکرن توانا نیز خوانده می شد. این اسطوره ، هرگاه که خورده شود، دارای خواص شفابخش خواهد بود و همچنین از طریق احیاء بدنهای مُرده، جاودانگی را اعطا خواهد نمود. همچنین عصاره یا افشره ای که از میوه این درخت حاصل می شود، حاوی اکسیر جاودانگی خواهد بود. به لحاظ لغوی نام گئوکرن، به معنای «شاخ گاو» می باشد.
اهریمن یا شیطان، به طور طبیعی در تلاش است تا این درخت طول عمر را نابود سازد و با یورش بدان، شکل مارمولک یا قورباغه به آن بدهد، اما آن درخت توسط ده ماهی کارا و همچنین توسط یک الاغ که دارای نُه دهان و شش چشم است ، محافظت می شود.
در قیامت، کسانی که از آب حیات بخش این گیاه می نوشند، بهروزی و رفاه کامل، و از جمله نامیرایی را دریافت می کنند.
در منابع مربوط به اساطیر ایران، آشیان سیمرغ در البرزکوه اسطوره ای قرار دارد امّا در آثار زرتشتی، گفته شده که آشیان و قرارگاه سیمرغ بر فراز درخت شگفت انگیز گئوکرن یا درختی در میانهٔ دریای فراخکرد، واقع است. این درخت دربردارندهٔ تخمه همه رستنی ها است. هرگاه سیمرغ از این درخت برمی خیزد، هزار شاخه از درخت می روید و هرگاه که بر درخت می نشیند، هزار شاخهٔ درخت می شکند و با پراکنده شدن تخمه ها، گیاهان مختلف از این تخمک ها هستی می یابند.
اهریمن یا شیطان، به طور طبیعی در تلاش است تا این درخت طول عمر را نابود سازد و با یورش بدان، شکل مارمولک یا قورباغه به آن بدهد، اما آن درخت توسط ده ماهی کارا و همچنین توسط یک الاغ که دارای نُه دهان و شش چشم است ، محافظت می شود.
در قیامت، کسانی که از آب حیات بخش این گیاه می نوشند، بهروزی و رفاه کامل، و از جمله نامیرایی را دریافت می کنند.
در منابع مربوط به اساطیر ایران، آشیان سیمرغ در البرزکوه اسطوره ای قرار دارد امّا در آثار زرتشتی، گفته شده که آشیان و قرارگاه سیمرغ بر فراز درخت شگفت انگیز گئوکرن یا درختی در میانهٔ دریای فراخکرد، واقع است. این درخت دربردارندهٔ تخمه همه رستنی ها است. هرگاه سیمرغ از این درخت برمی خیزد، هزار شاخه از درخت می روید و هرگاه که بر درخت می نشیند، هزار شاخهٔ درخت می شکند و با پراکنده شدن تخمه ها، گیاهان مختلف از این تخمک ها هستی می یابند.
wiki: گئوکرن