لئوپولد گودوفسکی

لئوپولد گودوفسکی (لهستانی: Leopold Godowsky؛ ۱۳ فوریه ۱۸۷۰ – ۲۱ نوامبر ۱۹۳۸) یک نوازنده پیانو، و آهنگساز لهستانی الاصل اهل ایالات متحده آمریکا بود.
Nicholas, Jeremy. 1989. Godowsky, the Pianists' Pianist: A Biography of Leopold Godowsky. Appian Publications & Recordings. ISBN 978-1-870295-01-7
او یکی از معروف ترین نوازندگان دوران خود بود و به سبب اصول نظری اش در زمینهٔ فشار ملایم بر کلاویه ها و صرفه جویی در حرکت بر روی آنها شناخته می شد؛ تکنیکی که بعدها توسط شاگردانش از جمله هاینریش نویهاوس رواج داده شد.
بزرگان موسیقی او را «بودای پیانو» لقب داده بودند. وی نمونهٔ فوق العاده ای از یک پیانیست خودآموخته در تاریخ هنر محسوب می شود. فروچو بوزونی، خودش و گودوفسکی را «تنها آهنگسازانی پس از فرانتس لیست» می دانست که «واقعاً کار مهمی در زمینهٔ آهنگسازیِ پیانو انجام داده بودند.»
اجرای تعداد قابل توجهی از ساخته های او برای پیانو، بسیار مشکل است. به عنوان نمونه، بزرگانی چون ولادیمیر هوروویتس اظهار داشت «پاساکالیا» (که از ۴۴ واریاسیون، کادنزا و فوگ بر روی بخشِ آغازینِ «سمفونی ناتمام» فرانتس شوبرت تشکیل شده) عملاً غیرقابل اجراست، چرا که نواختن آن، نیازمند ۶ دست است. با این وجود، اجراهایی از این قطعه صورت گرفته است. آثار گودوفسکی، الهام بخشِ برخی آثار موریس راول و سرگئی پروکفیف بوده است.