لئون فولر (Lon Luvois Fuller؛ ژوئن ۱۹۰۲–۸ آوریل ۱۹۷۸) فیلسوف حقوقی آمریکایی که نظریه حقوق طبیعی سکولار را مطرح کرد و به انتقاداتی از نظریه اثبات گرایی حقوقی پرداخت. فولر سالیان متمادی دانشگاه هاروارد بوده است. مباحث وی در دهه ۵۰ با فیلسوف شهیر انگلیسی هربرت هارت باعث جان گرفتن نظریات اثبات گرایی و حقوق طبیعی شد.رابرت سامر سامرز در سال ۱۹۸۴ گفت: «فولر یکی از چهار نظریه پرداز مهم حقوق بشر ایالات متحده در صد صد سال گذشته بود.»
اندیشه های ویفولر در بحث خود در سال ۱۹۵۸ با هارت و به طور کامل در اخلاقیات قانون (۱۹۶۴) قصد داشت تا میان دوره ای از نظریه قانون طبیعی سنتی و پوزیتیویسم حقوقی حرکت کند. فولر، مانند بسیاری از آکادمی های حقوقی روز او، نظریه های سنتی مذهبی نظریه قانون طبیعی را رد کرد، که قوانین انسانی را ریشه در یک «قانون بالاتر» می داند که از نظر خدا شناخته شده و جهانی شناخته شده است.Fuller این ایده را مطرح کرد که در نوشته های برخی از نظریه پردازان قانون طبیعی سنتی یافت می شود که در بعضی موارد قوانین ناعادلانه یا سیستم های حقوقی قانون نیستند. در پاسخ معروف خود به هارت در بحث هارت-فولر، او نوشت:
من می خواهم از خواننده بپرسم که آیا واقعاً می تواند هراس هارت را به اشتراک بگذارد، که در نگرانی های بعد از جنگ مجدد، دادگاه های آلمان قصد داشتند این چیز را قانونی اعلام کنند. آیا می توان به طور جدی بحث کرد که اگر دادگاه های پس از جنگ مطالعات «اصول تفسیری» را که در زمان حکومت هیتلر انجام شده بود، مورد بررسی قرار دادند، در صورتی که دادگاه های پس از جنگ مورد بررسی قرار گرفتند، سپس این «اصول» را برای تعقیب معنای این مقررات؟ از سوی دیگر، آیا دادگاه ها واقعاً به احترام قانون نازی احترام می گذارند اگر آنها قوانین ناسیونالیستی خود را با استانداردهای متنوع و کاملاً متفاوتی تفسیر کنند؟ (ص ۶۵۵)
هارت دادگاه های آلمان و رادبوش را نقض می کند، نه برای آنچه که آنها معتقد بودند باید انجام شود، بلکه به این دلیل که آنها نتوانستند ببینند که با یک معضل اخلاقی مرتب شده اند که بلافاصله به بنتام و آستین آشکار می شود. با گریز ساده گفتن «هنگامی که یک قانون به اندازه کافی بد است، قانون متوقف می شود»، آنها از مشکلاتی که باید مواجه بودند فرار کردند.
اندیشه های ویفولر در بحث خود در سال ۱۹۵۸ با هارت و به طور کامل در اخلاقیات قانون (۱۹۶۴) قصد داشت تا میان دوره ای از نظریه قانون طبیعی سنتی و پوزیتیویسم حقوقی حرکت کند. فولر، مانند بسیاری از آکادمی های حقوقی روز او، نظریه های سنتی مذهبی نظریه قانون طبیعی را رد کرد، که قوانین انسانی را ریشه در یک «قانون بالاتر» می داند که از نظر خدا شناخته شده و جهانی شناخته شده است.Fuller این ایده را مطرح کرد که در نوشته های برخی از نظریه پردازان قانون طبیعی سنتی یافت می شود که در بعضی موارد قوانین ناعادلانه یا سیستم های حقوقی قانون نیستند. در پاسخ معروف خود به هارت در بحث هارت-فولر، او نوشت:
من می خواهم از خواننده بپرسم که آیا واقعاً می تواند هراس هارت را به اشتراک بگذارد، که در نگرانی های بعد از جنگ مجدد، دادگاه های آلمان قصد داشتند این چیز را قانونی اعلام کنند. آیا می توان به طور جدی بحث کرد که اگر دادگاه های پس از جنگ مطالعات «اصول تفسیری» را که در زمان حکومت هیتلر انجام شده بود، مورد بررسی قرار دادند، در صورتی که دادگاه های پس از جنگ مورد بررسی قرار گرفتند، سپس این «اصول» را برای تعقیب معنای این مقررات؟ از سوی دیگر، آیا دادگاه ها واقعاً به احترام قانون نازی احترام می گذارند اگر آنها قوانین ناسیونالیستی خود را با استانداردهای متنوع و کاملاً متفاوتی تفسیر کنند؟ (ص ۶۵۵)
هارت دادگاه های آلمان و رادبوش را نقض می کند، نه برای آنچه که آنها معتقد بودند باید انجام شود، بلکه به این دلیل که آنها نتوانستند ببینند که با یک معضل اخلاقی مرتب شده اند که بلافاصله به بنتام و آستین آشکار می شود. با گریز ساده گفتن «هنگامی که یک قانون به اندازه کافی بد است، قانون متوقف می شود»، آنها از مشکلاتی که باید مواجه بودند فرار کردند.
wiki: لئون فولر