محنت اور

( محنت آور ) که موجب درد و غم و اندوه گرددد

( محنت آور ) محنت آور. [ م ِن َ وَ ] ( نف مرکب ) که محنت آورد. که رنجور و غمین سازد. که موجب درد و غم و اندوه گردد. که سختی دهد.