کمر بسته داشتن. [ ک َ م َ ب َ ت َ / ت ِ ت َ ] ( مص مرکب ) آماده ومهیا بودن. آماده کاری یا خدمتی بودن :
نه من کودکم گر تو هستی جوان
به کشتی کمر بسته دارم میان.
به گردون بر، از دست جورش غریو.
نه من کودکم گر تو هستی جوان
به کشتی کمر بسته دارم میان.
فردوسی.
کمر بسته دارد به فرمان دیوبه گردون بر، از دست جورش غریو.
سعدی ( بوستان ).