خلف الاحمر

خَلَف بن حَیّانِ احمرِ بصری (?-۷۹۶م) زبان شناس و شاعر عربی در سدهٔ دوم هجری بود. از فرغانه بود و در بصره می زیست، «به یمنی ها تعصب داشت». از حماد راویه آموخت و بیشتر نحویان بصره از خود او آموختند. او استاد اصمعی، ابونواس و کسایی کوفی بود. با بشار بن برد، ابن مناذر، مروان بن ابی حفصه و ابوالعباس مبرد آشنایی یا دوستی داشت. خلف را از برجسته ترین روایان، نسب شناسان، آشنایان به علم لغت و اخبار و شعر عربی کهن در روزگار خود دانسته اند. پیش از درگذشت، بیمار شده بود.