از آن جا که پته دوزی هنر دست دختران و زنان خانه بوده است و از آن، به منظور زینت بخشیدن به منازل خود استفاده می کردند، دوره ی رسمی خاصی را نمی توان به عنوان زمان پیدایش آن عنوان کرد. اما به گواه می توان گفت که خاستگاه آن شهر های استان کرمان نظیر کرمان، سیرجان و رفسنجان و دهستان سیریز هستند. به هر روی، تنها نسخه ی قدیمی ثبت شده ای که در آن از پته دوزی یاد شده است مربوط به سفرنامه ی شاردن در عهد صفوی است. پته را گاهی پته نادری نیز می گویند زیرا پته دوزی در زمان نادرشاه رواج زیادی داشت و همچنین خود او لباس هایی با رودوزی های پته به تن می کرد و هدایایی که به اشراف می داد نیز از همین نوع لباس ها بودند.
یکی از قدیمی ترین پته های موجود که تصویر آن در دسترس است، روپوش مقبره شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان است که گفته می شود در مدت ۲ سال به دست شانزده زن به ابعاد ۳۵۵ سانتی متر د ر۲۱۰ سانتی متر دوخته شده است. اما بقچه پته دوزی فرج الله کرمانی که دارای تاریخ ثبت شده بر روی اثر است، سال ۱۲۸۰ را نشان می دهد
یکی از قدیمی ترین پته های موجود که تصویر آن در دسترس است، روپوش مقبره شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان است که گفته می شود در مدت ۲ سال به دست شانزده زن به ابعاد ۳۵۵ سانتی متر د ر۲۱۰ سانتی متر دوخته شده است. اما بقچه پته دوزی فرج الله کرمانی که دارای تاریخ ثبت شده بر روی اثر است، سال ۱۲۸۰ را نشان می دهد