جان جهان

خطابیست بمعشوقه

جان جهان. [ ن ِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خطابی است بمعشوقه :
بس بناگوش چو سیماکه سیه شد چو شبه
آن ِتو نیز شود صبر کن ای جان جهان.بگشای بشادی و فرّخی
ای جان جهان آستین خی
کامروز بشادی فرارسید
تاج شعرا خواجه فرّخی. || روان عالم. روح جهان. آنکه قوام جهان بدو بسته است :
مظهر لطف ازل روشنی چشم امل
جامع علم وعمل جان جهان شاه شجاع.خان بن خان و شهنشاه شهنشاه نژاد
آنکه می زیبد اگر جان جهانش خوانی.