دانشکده مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران. مختصات: ۳۵°۴۴′۲۵″شمالی ۵۱°۳۰′۲۷″شرقی / ۳۵٫۷۴۰۳۷۶°شمالی ۵۱٫۵۰۷۶۳۸°شرقی / 35.740376; 51.507638
کارشناسی
خط و سازه های ریلی
ماشین های ریلی
حمل و نقل ریلی
دانشکدهٔ مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران در سال ۱۳۷۶ خ. (۱۹۹۷ م) در جهت پاسخ گویی به منافع عمومی و طرح های توسعهٔ صنعت راه آهن در ایران، تأسیس شد. این دانشکده که به همراه دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران تنها دانشکده های مهندسی راه آهن و مهندسی خودرو در خاورمیانه محسوب می شوند تحت حمایت مالی راه آهن جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. این دانشکده در دانشگاه علم و صنعت ایران در ساختمانی با زیربنای ۱۴۰۰۰ مترمربع تأسیس گردید و گرایش های مهندسی خط و سازه های ریلی، مهندسی ماشین های ریلی و مهندسی حمل و نقل ریلی در مقطع کارشناسی و مهندسی راه آهن برقی، مهندسی خطوط راه آهن، مهندسی ماشین های ریلی، مهندسی حمل و نقل ریلی، مهندسی علائم و ارتباطات و مهندسی ایمنی در راه آهن در مقطع کارشناسی ارشد و مهندسی خطوط راه آهنمهندسی ماشین های ریلیمهندسی کنترل و علائم در مقطع دکترای تخصصی گرایش های موجود در دانشکده مهندسی راه آهن می باشند.
بر اساس نقشه جامع علمی کشور و برنامه راهبردی توسعه کشور (افق ۱۴۰۴) مهندسی راه آهن از جمله فناوریهای کلیدی و تأثیرگذار در نقشه راه پیشرفت جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. در حال حاضر دانشکده مهندسی راه آهن جهت تربیت هیئت علمی خود و توسعه همکاری های بین المللی آموزشی و پژوهشی با دانشگاه های معتبر کشورهای مختلف از جمله انگلستان، آلمان، چین، استرالیا، روسیه، اوکراین و هلند تفاهنامه و تبادل علمی دارد و از کشورهای همجوار دانشجوی بین المللی می پذیرد.کادر هیئت علمی متخصص و آزمایشگاه های تخصصی منحصر به فرد همچون: زیرسازی و روسازی راه آهن، خاک و بتن، صدا و ارتعاشات ریلی، دینامیک سازه های ریلی، ترمز، سیگناینگ، ترکشن، محاسبات هوشمند ریلی، مدیریت لجستیک و … در کنار کتابخانه تخصصی دانشکده، پتانسیل ویژه ای برای انجام تحقیقات بنیادین و کاربردی در حوزه صنعت ریلی کشور و منطقه فراهم آورده است. این دانشکده در گرایش خط و سازه های ریلی و نیز ماشین های ریلی در هر سه مقطع تحصیلی (کارشناسی-کارشناسی ارشد-دکتری) و در گرایش حمل و نقل ریلی در دو مقطع تحصیلی (کارشناسی-کارشناسی ارشد) و در سه گرایش راه آهن برقی، سیگنالینگ و ایمنی در راه آهن در مقطع کارشناسی ارشد دانشجو می پذیرد. با توجه به ماهیت کاربردی رشته، اکثریت مطلق فارغ التحصیلان دانشکده شامل بیش از ۱۵۰۰ نفر فارغ التحصیل کارشناسی و بیش از ۳۰۰ نفر فارغ التحصیل کارشناسی ارشد به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در صنایع مرتبط راه آهن درونشهری و برون شهری کشور مشغول به کار می باشند..
در راستای ارتقا سطح دانش فنی و ایجاد زمینه لازم در جهت توسعه علم و فناوری در این صنعت و با توجه به تقاضا و حمایت صنعت حمل و نقل ریلی کشور، در سال ۱۳۷۱ طی نشستی با حضور وزیر محترم راه و ترابری وقت و ریاست محترم دانشگاه علم و صنعت ایران پیشنهاد تأسیس دانشکده مهندسی راه آهن به وزارت علوم ارسال شد و با حمایت همه جانبه راه آهن جمهوری اسلامی ایران به راه اندازی این دانشکده در دانشگاه علم و صنعت ایران اقدام گردید. طرح های آموزشی دانشکدهٔ مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران در سال ۱۳۷۶ خ. (۱۹۹۷ م) با پذیرش ۱۰۰ دانشجو در مقطع کارشناسی آغاز شد.تحصیلات تکمیلی در این دانشکده نیز با پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد در سال ۱۳۸۰ خ. (۲۰۰۱ م) آغاز شد.
کارشناسی
خط و سازه های ریلی
ماشین های ریلی
حمل و نقل ریلی
دانشکدهٔ مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران در سال ۱۳۷۶ خ. (۱۹۹۷ م) در جهت پاسخ گویی به منافع عمومی و طرح های توسعهٔ صنعت راه آهن در ایران، تأسیس شد. این دانشکده که به همراه دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران تنها دانشکده های مهندسی راه آهن و مهندسی خودرو در خاورمیانه محسوب می شوند تحت حمایت مالی راه آهن جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. این دانشکده در دانشگاه علم و صنعت ایران در ساختمانی با زیربنای ۱۴۰۰۰ مترمربع تأسیس گردید و گرایش های مهندسی خط و سازه های ریلی، مهندسی ماشین های ریلی و مهندسی حمل و نقل ریلی در مقطع کارشناسی و مهندسی راه آهن برقی، مهندسی خطوط راه آهن، مهندسی ماشین های ریلی، مهندسی حمل و نقل ریلی، مهندسی علائم و ارتباطات و مهندسی ایمنی در راه آهن در مقطع کارشناسی ارشد و مهندسی خطوط راه آهنمهندسی ماشین های ریلیمهندسی کنترل و علائم در مقطع دکترای تخصصی گرایش های موجود در دانشکده مهندسی راه آهن می باشند.
بر اساس نقشه جامع علمی کشور و برنامه راهبردی توسعه کشور (افق ۱۴۰۴) مهندسی راه آهن از جمله فناوریهای کلیدی و تأثیرگذار در نقشه راه پیشرفت جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. در حال حاضر دانشکده مهندسی راه آهن جهت تربیت هیئت علمی خود و توسعه همکاری های بین المللی آموزشی و پژوهشی با دانشگاه های معتبر کشورهای مختلف از جمله انگلستان، آلمان، چین، استرالیا، روسیه، اوکراین و هلند تفاهنامه و تبادل علمی دارد و از کشورهای همجوار دانشجوی بین المللی می پذیرد.کادر هیئت علمی متخصص و آزمایشگاه های تخصصی منحصر به فرد همچون: زیرسازی و روسازی راه آهن، خاک و بتن، صدا و ارتعاشات ریلی، دینامیک سازه های ریلی، ترمز، سیگناینگ، ترکشن، محاسبات هوشمند ریلی، مدیریت لجستیک و … در کنار کتابخانه تخصصی دانشکده، پتانسیل ویژه ای برای انجام تحقیقات بنیادین و کاربردی در حوزه صنعت ریلی کشور و منطقه فراهم آورده است. این دانشکده در گرایش خط و سازه های ریلی و نیز ماشین های ریلی در هر سه مقطع تحصیلی (کارشناسی-کارشناسی ارشد-دکتری) و در گرایش حمل و نقل ریلی در دو مقطع تحصیلی (کارشناسی-کارشناسی ارشد) و در سه گرایش راه آهن برقی، سیگنالینگ و ایمنی در راه آهن در مقطع کارشناسی ارشد دانشجو می پذیرد. با توجه به ماهیت کاربردی رشته، اکثریت مطلق فارغ التحصیلان دانشکده شامل بیش از ۱۵۰۰ نفر فارغ التحصیل کارشناسی و بیش از ۳۰۰ نفر فارغ التحصیل کارشناسی ارشد به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در صنایع مرتبط راه آهن درونشهری و برون شهری کشور مشغول به کار می باشند..
در راستای ارتقا سطح دانش فنی و ایجاد زمینه لازم در جهت توسعه علم و فناوری در این صنعت و با توجه به تقاضا و حمایت صنعت حمل و نقل ریلی کشور، در سال ۱۳۷۱ طی نشستی با حضور وزیر محترم راه و ترابری وقت و ریاست محترم دانشگاه علم و صنعت ایران پیشنهاد تأسیس دانشکده مهندسی راه آهن به وزارت علوم ارسال شد و با حمایت همه جانبه راه آهن جمهوری اسلامی ایران به راه اندازی این دانشکده در دانشگاه علم و صنعت ایران اقدام گردید. طرح های آموزشی دانشکدهٔ مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران در سال ۱۳۷۶ خ. (۱۹۹۷ م) با پذیرش ۱۰۰ دانشجو در مقطع کارشناسی آغاز شد.تحصیلات تکمیلی در این دانشکده نیز با پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد در سال ۱۳۸۰ خ. (۲۰۰۱ م) آغاز شد.