شاکة. [ ک َ ] (ع اِ) آماس در گلو.(از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به شاک شود. || (ص ) مؤنث شاک . زن بدگمان و مرتاب . رجوع به شاک شود. || نزدیک . (اقرب الموارد): رحم ُ شاکة؛ ای قریبة. (لسان العرب ).
شاکه
لغت نامه دهخدا
شاکة. [ ک َ ] (ع مص ) در میان خار رفتن . (غیاث اللغات ). شاک و شاکة و شیکة؛ به خارستان در افتادن و کذا شکت ُ الشوک ؛ ای وقعت ُ فیه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (متن اللغة). || خلیدن کسی را خار و رسیدن در اندام او: شاکته الشوکة. || رسانیدن کسی را خار: شاکه بالشوکة. (منتهی الارب ). || (ص ) زمین خارناک . (آنندراج ). ارض شاکة؛ زمین خارناک و درخت پرخار. (آنندراج ): شجرة شاکة؛ درخت خارناک . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). بسیارخار. (مهذب الاسماء). الشاکة و الشوکة و الشائکة و المشوکة و المشیکة. المشوکة من الارض و الشجر، الکثیرة الشوک .ذات الشوک . (متن اللغة). || (ص ، اِ) خار ویا هر چیز که تیز و چالاک باشد. (یادداشت مؤلف ).
دانشنامه عمومی
شاکه (نام شناسی). شاکه (به ارمنی: Շաքէ) از نامهایی است که در میان ارمنی ها رواج دارد.
شاکه از اسامی زنانه رایج در میان ارامنه است ،ریشه لغت می تواند آرامی ،اکدی باشد به زبان اکدی و زبان آرامی (ܫܵܩܹܐ:Assyrian Neo-Aramaic) به معنای پیاله،حمل کننده پیاله می باشد .آبشاری به ارتفاع ۱۸ متر به همین نام در منطقه سیونیک ارمنستان موجود است.
این نام در میان اسامی دخترانه ارمنی ها مرسوم است.
شاکه از اسامی زنانه رایج در میان ارامنه است ،ریشه لغت می تواند آرامی ،اکدی باشد به زبان اکدی و زبان آرامی (ܫܵܩܹܐ:Assyrian Neo-Aramaic) به معنای پیاله،حمل کننده پیاله می باشد .آبشاری به ارتفاع ۱۸ متر به همین نام در منطقه سیونیک ارمنستان موجود است.
این نام در میان اسامی دخترانه ارمنی ها مرسوم است.
wiki: شاکه (نام شناسی)
پیشنهاد کاربران
همان شاکرم است شاعر معروف کرد کلهر که در اصل گیلان غربی بوده و در ایوانغرب نزد حاکم معروف کلهر «خان منصور » زندگی کرده و لحظات شاعرانه شان را با هم می گذرانند . از این شاعران دیوانی محکم و وزین بر جای مانده که امروزه هواخواهان بسیاری در میان مردمان کرد کلهر دارد .
شاکه نام بلندترین آبشار درکشور ارمنستان با ارتفاع 18 متر واقع در استان سیونیک .
از اسامی زنانه رایج در میان ارامنه، ریشه لغت آرامی اکدی است و به معنی پیاله بوده و در اصطلاح به معنی زندگی یافتن و لبریز شدن از نور می باشد.
یکی از بزرگترین شاعران تاریخ کرد ( به همراه خان منصور ) که از اهالی ایل بولی بوده است.
نام شاعری کورد که با گویش کلهری شعر میگفت ، او یار و همراز خان منصور ( خان مسیوور ) خان ایوان بود.
زادگاه شاکه در استان ایلام و منطقه بولی، روستای پاقلعه است.
زادگاه شاکه در استان ایلام و منطقه بولی، روستای پاقلعه است.
کلمات دیگر: