پاره دوزی

از مشاغل سنتی در ایران و عمل تکّه چسبانی و سرِ هم کردن قسمت های مفیدِ البسه های گوناگون با هم و دوختن پوشاکی تازه. پاره دوزی را نباید با پینه دوزی و خیاطی اشتباه کرد. پاره دوزهای تهران مصالح کار خود را که عبارت بود از رخت های فرسودۀ گردآوری شده به دست کهنه چین ها و دوره گردهای قَبااَرخالُقی و کاسه بشقابی ها، در میدان سید اسماعیل خریداری می کردند و در دکان های پُررونق خود، در سرتاسر بازار دروازه (قدیم تهران) و بازارِ عودلاجان، با تردستی هنرمندانه ای به البسه ای مفید بدل می کردند.