کلمه جو
صفحه اصلی

پارک ملی تندوره

دانشنامه عمومی

پارک ملی تندوره در شمال شرقی ایران و نزدیک ترکمنستان در ۳۷ درجه و ۲۹ دقیقهتا ۳۷ درجه و ۳۳ دقیقه عرض جغرافیایی و ۵۸ درجه و ۳۳ دقیقه تا ۵۸ درجه و ۵۴ دقیقه طول جغرافیایی واقع گردیده است. براساس تقسیم بندی مجموعه تندوره در شمال استان خراسان رضوی در شهرستان درگز قرار دارد. این منطقه در حوزه آبریز هریرود و کشف رود و زیرحوزه رودخانه دهستان درونگر قرار گرفته است. پارک ملی تندوره که زمانی تفرجگاه و محل تفریح مردم شهرستان درگز و شهرستان قوچان بود، از زیباترین و عمیق ترین دره های ژرف و پر شیب و تپه ماهورها بهره مند می باشد و از بهترین زیستگاهای جانوران وحشی به ویژه قوچ و میش اوریال می باشد که چنانچه صبح زود یا غروب در این منطقه باشید گله های کل و بز را می توانید بینید که در حال چرا می باشند.
۱- قریه اینچه کیکانلو (واقع بر سر راه درگز - قوچان) تا پاسگاه شکر آب (جنوب پارک) ۱۰ کیلومتر.
۲-از درگز تا پاسگاه چهل میر (شرق پارک) ۳۰ کیلومتر.
۳- از نوخندان تا زیارتگاه بابانستان (شمال پارک) ۱۲ کیلومتر.
مرتفع ترین نقطه این منطقه قله قنبرعلی در جنوب محدوده به ارتفاع ۲۵۸۶ متر است و پست ترین نقطه با ارتفاع ۸۸۴ متر در بخش شمالی محدوده قرار دارد.
این منطقه فاقد مراکز جمعیتی می باشد و تنها پاسگاه های محیط بانی چهل میر، بابانستان، شکراب، تیوان، درونگر، چرلاق و زیارتگاه علی بلاغ در آن قرار دارند. تندوره از نظر منابع آبی فاقد رودخانه های مهم است و قسمت اعظم منابع آب این منطقه را چشمه ها تشکیل می دهند. درجه حرارت هوا در این منطقه در فصل زمستان تا ۲۰- درجه نیز می رسد و هرساله حداقل ۴ ماه از سال در این منطقه برف وجود دارد. میزان بارندگی سالانه در این منطقه ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلی متر می باشد و توزیع بارندگی در فصول مختلف بسیار متفاوت است که بیشتر حجم باران در فصل بهار رخ می دهد.
آبدهی چشمه های منطقه چشمگیر نبوده و تنها چشمه های چهل میر و چرلاق به طور نسبی دارای آبدهی بیشتری در مقایسه با سایر چشمه ها می باشند.

دانشنامه آزاد فارسی

پارک ملّی تندوره
پارکی در استان خراسان رضوی بین قوچان و درگز. گردنۀ مشهور الله اکبر در جنوب شرقی، رشته کوه هزارمسجد در شرق و رشته کوه علی بلاغ در غرب آن است. در ۱۳۴۷ش با ۷۳,۴۳۵ هکتار مساحت منطقه حفاظت شده و سپس پارک وحش اعلام شد. در ۱۳۵۲ قسمتی از آن حذف و با مساحت ۵۳,۷۸۰ هکتار پارک ملی اعلام شد و در ۱۳۶۰، مساحت آن به ۳۷,۸۰۰ هکتار کاهش یافت. در شمال و غرب آن، منطقه ای حفاظت شده با همین نام و ۲۳هزار هکتار مساحت وجود دارد. در پیرامون آن قریه های کردنشین است. کوه تندوره که پارک به نام آن خوانده می شود، در مرکز آن است. ۴۱ چشمه و چاه دارد ازجمله چشمه کبک، چشمه دیوانه و چشمه اوته بلاغ دارد. پستاندارانی مانند پلنگ، گراز، گربه پالاس، گرگ، رودک، انواع پرندگان و خزندگانی مانند مار جعفری، مار کبرا، مار شاخ دار و لاک پشت مهمیزدار در آن زندگی می کنند. انواع گیاهان دارویی در آن می روید. مهمان سرایی در درۀ چهل میر دارد و تفریحگاه مردم درگز است.


کلمات دیگر: