باردو

باردو (به عربی: باردو) شهری در استان تونس کشور تونس است که جمعیت آن در سرشماری سال ۲۰۰۴ میلادی ۷۰٫۲۴۴ نفر بوده است.

باردو (ابهام زدایی). باردو ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
باردو
موزه ملی باردو

باردو (خودرو). باردو یا وانت پیکان، یک خودروی وانت ساخت ایران خودرو است.پس از تولید خودروی پیکان در ایران به دلیل روند رو به رشد جمعیت و تقاضای واحدهای کشاورزی و دامپروری و نیز تحولات شهرنشینی در آن سال ها ضرورت وجود خودروهایی جهت حمل و نقل کالا بیش از پیش احساس می گردید که در نهایت منجر به تولید خودروی پیکان وانت (فقط در ایران) شد.
طول خودرو: سپر تا سپر ۴۳۳۲ mm
عرض خودرو از آینه های جانبی: طول سپر ۱۶۱۳ mm
ارتفاع خودرو: ۱۴۱۹ mm
فاصله دو محور: ۲۵۰۲ mm
تولید این خودرو در فروردین ۹۱ توسط پلیس به دلیل نا امن بودن متوقف شد و برای اولین بار پس از سال ها تولید محصولات خانواده پیکان در ایران متوقف شد، بعدها در نیمه دوم ۹۱ پس از نصب ترمز ضد قفل و تغییر در شکل ظاهری در قسمت های سپر و بغل دری ها و تغیر چراغها به کریستالی به عرصهٔ تولید باز گذشت؛ و در نهایت در اسفند ۹۳ تولید پیکان وانت پس از ۱۰ سال از توقف تولید پیکان سواری متوقف شد و به جای آن وانت آریسان (کاریا) تولید شد.
توقف کامل شماره گذاری وانت پیکان-تابناک

باردو (شهر). باردو (به عربی: باردو) شهری در استان تونس کشور تونس است که جمعیت آن در سرشماری سال ۲۰۰۴ میلادی ۷۰٫۲۴۴ نفر بوده است.
فهرست شهرهای تونس

باردو (Bardo)
شهری در کشور تونس، واقع در حومۀ شمالی شهر تونس. قصرالسعید، کاخ بای های تونس، در این شهر قرار داشت. ارتش فرانسه در آوریل ۱۸۸۱م/۱۲۹۸ق وارد کشور تونس شد و در ماه مه همان سال شهر باردو را اشغال کرد و قصرالسعید را در محاصره گرفت. محمّد صادق بیگ، بای تونس، ناگزیر با دولت فرانسه مصالحه کرد و با امضای قرارداد تحمیلی موسوم به باردو در ۱۲ مه ۱۸۸۱، حاکمیت دولت فرانسه را پذیرفت.

[ویکی فقه] باردو (قصرالسعید) شهر کوچکی در تونس در حدود سه کیلومتری شمال غربی پایتخت است. این شهرک صنعتی، مانند نام آن که از ۱۲۹۸/۱۸۸۱ پدیدار شده، جدید و نوبنیاد است. جایی که امروزه باردو خوانده می شود، پیش از این زمان، یکی از حومه های شهر تونس و محل کاخ «بای» تونس بوده است.
انعقاد قرارداد تحت الحمایگی تونس در این محل موجب شهرت نام آن و احداث شهری در آن شده است.
در ربیع الثانی ۱۲۹۸/ مارس ۱۸۸۱، برخی از قبایل تونس دست اندازیهایی به آن سوی مرزهای الجزایر کردند و این جریان، با آنکه امری چندان غیر عادی و غریب نبود، بهانه مناسبی به دست حکومت فرانسه داد تا به مطامعی که در مقابل ایتالیا نسبت به تونس داشت جامه عمل بپوشاند. سپاه ۰۰۰، ۳۰ نفری فرانسه، (و بنا بر برخی منابع ۰۰۰، ۳۶ تنی )، که به درخواست ژول فرّی ۱۲۴۸ ـ ۱۳۱۱/۱۸۳۲ ـ ۱۸۹۳، نخست وزیر وقت فرانسه، برای سرکوب آن قبایل اعزام شده بود، در جمادی الاولی ۱۲۹۸/آوریل ۱۸۸۱ بندر بنزرت تونس را گرفت، و سپاهی دیگر نیز، که از الجزایر گسیل شده بود، شهر تونس را اشغال کرد.

قرارداد باردو
ژنرال برئا، فرمانده اشغالگران فرانسوی، که در تصرف تونس با مقاومت چندانی مواجه نشده بود، در ۱۲ جمادی الا´خره ۱۲۹۸/ ۱۲ مه ۱۸۸۱ بای محمد الصدوق را واداشت تادر کاخ مشهور به قصر السّعید (بعدها «قصر باردو») معاهده ای را با او امضا کند که به «معاهده باردو» شهرت یافت، و گرچه تصریحی به تحت الحمایگی تونس تصریحی نداشت، عملاً این سرزمین را تحت الحمایه فرانسه می کرد. به موجب این معاهده، اداره امور خارجی و مالی و دفاعی تونس از آن پس به حکومت فرانسه واگذار شد و یک ژنرال فرانسوی، در مقام مباشر یا وزیر مختار حکومت فرانسه و ناظر بر حسن اجرای امور، در تونس مستقر شد.

قیام های مردمی در تونس
اعتراضات شدید عثمانی و ایتالیا و انگلیس، به سبب حمایت بیسمارک از فرانسه، راه به جایی نبرد. متعاقباً قیامهایی در میان مسلمانان این سرزمین در اعتراض به استیلای فرانسه، قیامهایی به وقوع پیوست که قیام گروهی از ایشان به رهبری علی بن خلیفه در ۲ شعبان ۱۲۹۸/۳۰ ژوئن ۱۸۸۱ از اهمّ آنها بود.

قرارداد مرسی
...