موافقت نامه عمومی تعرفه و تجارت (General Agreement on Tariffs and Trade) یا به اختصار گات (GATT) توسط ۲۳ کشور در سال ۱۹۴۸ در شهر ژنو تهیه شده است. موافقتنامه در اصل بخشی از یک پیش نویس منشور سازمان تجارت بین المللی بوده که در کنفرانس برتون وودز تنظیم شده است، که پس از جنگ جهانی، همراه با صندوق بین المللی پول و بانک جهانی معرفی شد.
منشور هاوانا موجود نه تنها GATT را شامل می شد بلکه اداره تجارت را نیز در بر می گرفت. گسترده قوانین مربوط به اشتغال، موافقت نامه های کالا، شیوه های محدود کسب و کار، سرمایه گذاری بین المللی، و خدمات نیز بخش هایی بود که در محدوده خود قرار داده بود، در حالی که گات خود، یک لیست بزرگ از معافیت های تجاری مذاکره و قواعد رفتاری را در برداشت.
تمام کشورهای امضاکننده گات ضمن برخورداری از امتیاز دولت های کامله الوداد و تعرفه های تدریجی یک دیگر، از تدابیر گمرکی برای حمایت از کالاهای خود نیز خلع سلاح می شدند.
منشور هاوانا موجود نه تنها GATT را شامل می شد بلکه اداره تجارت را نیز در بر می گرفت. گسترده قوانین مربوط به اشتغال، موافقت نامه های کالا، شیوه های محدود کسب و کار، سرمایه گذاری بین المللی، و خدمات نیز بخش هایی بود که در محدوده خود قرار داده بود، در حالی که گات خود، یک لیست بزرگ از معافیت های تجاری مذاکره و قواعد رفتاری را در برداشت.
تمام کشورهای امضاکننده گات ضمن برخورداری از امتیاز دولت های کامله الوداد و تعرفه های تدریجی یک دیگر، از تدابیر گمرکی برای حمایت از کالاهای خود نیز خلع سلاح می شدند.