موا

موآ. موآ به ۱۱ گونه (در شش نسل) از پرندگانی گفته می شد که توان پرواز نداشتند و بومی زلاندنو بودند. دو تا از غول پیکرترین گونه های آن ها دینورنیس جیگانتوس (Dinornis giganteus) و دینورنیس نوائزلاندیه (Dinornis novaezelandiae) بود که بلندی آن ها به ۳٫۶ متر (۱۲ پا) می رسید. آن ها گردنی کشیده و وزنی نزدیک به ۲۳۰ کیلوگرم (۵۱۰ پوند) داشتند. موآ از گروه سینه پهنان و از راستهٔ دینورنیتیفورم ها (Dinornithiformes) بود. این یازده گونهٔ آن ها در میان سینه پهنان، تنها پرندگانی بود که هیچ ردپا یا نشانه ای از بال در آن ها نبود. این پرندگان گیاه خوار بودند و در جنگل های زلاندنو زندگی می کردند.
دینورنیس
موآی زمین مرتفع
موآ
Dinornis robustus
Dinornis novaezealandiae
موآی زمین مرتفع

موآ. موآ moa
هر یک از گروه پرندگان منقرض شدة بدون پرواز شبیه کیوی، راستة موآها، که در نیوزیلند می زیست. 19 گونه وجود داشت، طولشان از 5/0 تا 5/3 متر (2 تا 12 فوت) متغیر بوده، با اندام های حرکتی قومی، گردن طویل، و بدون بال. بزرگ ترین گونه Dinornis maximus بود. آخرین موآ در دهة 1800 کشته شد. قبایل مائوری نیوزیلند برای تغذیه و اروپایی ها با استفاده از سلاح های آتشین تعداد زیادی از آن ها را کشتند. در فوریه سال 2001 محققین بریتانیایی موفق به تعیین توالی DNA میتوکندریایی یک موآ شدند، این کار اولین بار برای یک گونة منقرض شده انجام شده است.
32011200