جایی است در دشت اردن
ابل محوله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابل محوله. [ ] ( اِخ ) ( چمن رقص ) جائی است در دشت اردن میانه دریای طبریه و دریای لوط، درنزدیکی بلیسان بعقیده بعضی در شوره زار و بعقیده دیگران نزدیک عین حلوه واقع است. جدعون مدیانیان را در حوالی آن قرار داد و الیشاع در آنجا حکومت داشت.
کلمات دیگر: