یعقوب بن علی بروسوی

سیدیعقوب بن علی بُروسَوی معروف به سیدعلی زاده، فقیه، ادیب، مدرس و قاضی حنفی عصر عثمانی است. محل تولد وی شهر بروسه، اما زمان تولدش نامعلوم است. او در زادگاه خود تحصیل کرد و به عنوان قاضی شهر ادرنه و پس از آن به عنوان قاضی ارشد عثمانی مشغول به کار شد. او در سال ۹۳۱ هجری قمری در راه بازگشت از سفر حج در مصر درگذشت. او به زبان های فارسی، عربی و ترکی تسلط کامل داشت و مهمترین اثر وی مفاتیح الجنان فی شرح شرعة الاسلام در زمینه تصوف است که به واسطه آن به شارح الشرعة ملقّب شد. اثر مهم دیگر وی شرح عربی گلستان سعدی است.
حاشیة علی شرح دیباجة المصباح در زمینه نحو
حاشیة علی شرح فرائض السراجیه در زمینۀ فقه
مختصر مرآة الجنان للیافعی در زمینه تاریخ
تذکرة در زمینه حدیث
برخی دیگر از آثار او عبارتند از:
برخی از صاحبنظران وی را به سرقت ادبی متهم کرده اند و شرح گلستان وی را اثر مَنیری، ادیب هم عصر خود می دانند. اما برخی دیگر، با استناد به نسخه های متعدد این کتاب، که برخی به خط خودِ مؤلف است، این ادعا را رد کرده اند.

[ویکی فقه] بُروسَوی، یعقوب بن علی، فقیه، ادیب، مدرّس و قاضی حنفی بروسه که گاه او را ابن سیدی علی و سیدی علی زاده نیز خوانده اند.
در بروسه متولد شد.
از زمان تولدش اطلاعی در دست نیست.
نزد عالمان زمان خود علم آموخت و پس از تکمیل تحصیلات، به مدرّسی در مدرسه حمزه بک بروسه برگزیده شد، پس از آن مدرّس مدرسه ابن الملک در آیدین و سپس مدرّس مدارس سلطانیه، بایزیدخان و سلطان مراد در بروسه شد.
پس از آن، مقام قضای ادرنه به وی واگذار شد و او پس از مدتی، از مقام قضا کناره گیری کرد و دوباره در یکی از مدارس به تدریس پرداخت.

شاگردان
بعضی از شاگردان او عبارت اند از: محمد چلبی؛ محیی الدین قراباغی (متوفی ۹۴۲)؛ سعدالدین چلبی (متوفی ۹۵۷)؛ حسام الدین تالش.

درگذشت
بروسوی پس از مدتی، از تدریس بازنشسته شد و در ۹۳۱، هنگام مراجعت از حج، در برکة الحاج در گذشت منابع فوق جز ثریا که تاریخ وفات او را ۹۳۲ می داند.

آثار
...