<div class="boxBd">بادکلاه. [ ک ُ یا دِ ک ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غرور، مثل باد بروت و باد گیسو : <br>گرچه آتش سرم و بادکلاه <br>نه پی تاجوری خواهم داشت.<div class="au">خاقانی.</div>من که آتش سرم و بادکلاه <br>خاک درگاه توام آبخور است.<div class="au">خاقانی.</div>رجوع به بادکلاهی شود.</div>

بادکلاه. [ ک ُ یا دِ ک ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غرور، مثل باد بروت و باد گیسو : گرچه آتش سرم و بادکلاه نه پی تاجوری خواهم داشت. خاقانی. من که آتش سرم و بادکلاه خاک درگاه توام آبخور است. خاقانی. رجوع به بادکلاهی شود.

باد کلاه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا