کلمه جو
صفحه اصلی

ابن ابی الاشعث

فرهنگ فارسی

اصلا ایرانی است معالجه کودکی از فرزندان ناصرالدوله موجب شهرت اوست

لغت نامه دهخدا

ابن ابی الاشعث. [ اِن ُ اَ بِل ْ اَ ع َ ] ( اِخ ) ابوجعفر احمدبن محمدبن احمدبن ابی الاشعث. اصلاً ایرانی است. بموصل هجرت کرده و پس از زندگانی دراز در سال 359 هَ.ق. درگذشته است. معالجه کودکی از فرزندان ناصرالدوله موجب شهرت و منشاء ترقی و ثروت او شد. هوشی سرشار و عقلی سلیم داشت. هم واحد او علوم طبی و فلسفی بود و شاگردان بسیارتربیت کرد، یکی از پسران او محمد نام از مشاهیر اطبای عصر خویش است. تألیفات عدیده داشته و بهترین ِ کتب او کتابی است در الهیات و کتب دیگری در طب دارد ازقبیل کتاب الادویةالمفرده. کتاب الحیوان. کتاب فی الجدری و الحصبه و الحمیقاء. کتاب فی السرسام و البرسام ومداواتهما. کتاب فی القولنج. کتاب فی البرص و البهق. کتاب فی الصرع. کتاب فی الاستسقا. کتاب فی المالنخولیا. کتاب فی ظهور الدم. کتاب الغاذی و المغتذی. کتاب امراض المعدة و مداواتها. شرح کتاب الحمیاث لجالینوس.

دانشنامه عمومی

احمد بن محمد بن محمد بن ابی الاشعث‎‎ (وفات ۹۵۷ میلادی) پزشک ایرانی سدهٔ ۱۰ میلادی بود. او در تفسیر جالینوس آثاری را نگاشته است. وی در موصل وفات یافت.
الأدویة المفردة
الحیوان
العلم الالهی
الجدری و الحصبة و الحمیقاء
الرسام و البرسام و مداواتهما
القولونج و أسبابه و مداواته
البرص و البهق
الصریح
الاستسقاء
ظهور الدم
المالیخولیا
ترکیب الأدویة
أمراض المعدة و مداواتها
آثار وی شامل موارد زیر است:


کلمات دیگر: