خبر شدن

خبر شدن. [ خ َ ب َ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) خبر رسیدن. خبر رفتن. اطلاع رسیدن. مطلبی بگوش کسی رسیدن. خبردار شدن. با خبر شدن :
خبر شد هم آنگه به افراسیاب
کجا باره شارسان شد خراب.خبر شد بترکان که آمد سپاه
جهانجوی کیخسرو کینه خواه.خبرشد هم آنگه ببانوگشسب
که مر گیو را رفتن آراست اسب.خبر شد بطوس و بگودرز و گیو
برهام وگرگین و گردان نیو.خبر شد بشاه هماور ازین
که رستم نهاده ست بر رخش زین.خبر شد بروم از جوانمرد طی
هزار آفرین کرد بر طبع وی.تا شبی خلوتی میسر شد و هم در آن شب شحنه را خبر شد. ( گلستان سعدی ). ملک را ازین معنی خبر شد و دست تحیر بدندان گزیدن گرفت. ( گلستان سعدی ). || ملتفت شدن. احساس کردن. ادراک کردن : قرصی بود جوین گرم چنانکه دست ما را از گرمی آن خبر میشد. ( اسرار التوحید ). پارسا را خبر شد گلیمی که بر آن خفته بود در رهگذر دزدانداخت. ( گلستان سعدی ).
چو بمنتها رسد گل برود قرار بلبل
همه خلق را خبر شد غم دل که می نهفتم.این مدعیان در طلبش بی خبرانند
آنرا که خبر شد خبری باز نیامد.