شمشیر که زود برد
مخذم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مخذم. [ م ِ ذَ ] ( ع ص ) تیغ بران. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر برنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مُخَذَّم شود.
مخذم. [ م ُ خ َذْ ذِ ] ( ع ص ) برنده و پاره پاره کننده. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). کسی که می برد و پاره پاره میکند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تخدیم و ماده قبل شود.
مخذم. [ م ُ خ َذْ ذَ ] ( ع ص ) شمشیر که زود برد.( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر تیزو برنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده قبل شود.
مخذم. [ م ُ خ َذْ ذِ ] ( ع ص ) برنده و پاره پاره کننده. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). کسی که می برد و پاره پاره میکند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تخدیم و ماده قبل شود.
مخذم. [ م ُ خ َذْ ذَ ] ( ع ص ) شمشیر که زود برد.( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شمشیر تیزو برنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده قبل شود.
مخذم . [ م ِ ذَ ] (ع ص ) تیغ بران . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شمشیر برنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به مُخَذَّم شود.
مخذم . [ م ُ خ َذْ ذَ ] (ع ص ) شمشیر که زود برد.(آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شمشیر تیزو برنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.
مخذم . [ م ُ خ َذْ ذِ ] (ع ص ) برنده و پاره پاره کننده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). کسی که می برد و پاره پاره میکند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخدیم و ماده ٔ قبل شود.
کلمات دیگر: