خواب کافی خواب باندازه
خواب سیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خواب سیر. [ خوا / خا ب ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خواب کافی. خواب به اندازه :
ز خواب سیر در منزل تواند زلفها بستن
سبک سری که جای توشه دامن بر کمر بندد.
ز خواب سیر در منزل تواند زلفها بستن
سبک سری که جای توشه دامن بر کمر بندد.
صائب ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: