<div class="boxBd">دندان کرو. [ دَ ک َرْوْ ] ( ص مرکب ) آنکه دندان کاواک و پوسیده دارد. ( یادداشت مؤلف ) : <br>سزد که بگسلم از یار سیم دندان طَمْع<br>سزد که او نکند طَمْع پیر دندان کرو.<div class="au">کسایی.</div></div>

دندان کرو. [ دَ ک َرْوْ ] ( ص مرکب ) آنکه دندان کاواک و پوسیده دارد. ( یادداشت مؤلف ) : سزد که بگسلم از یار سیم دندان طَمْع سزد که او نکند طَمْع پیر دندان کرو. کسایی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنکه دندان کاواک و پوسیده دارد .</div>

آنکه دندان کاواک و پوسیده دارد .

دندان کرو

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا