حقیقت بین

( صفت ) کسی که همه چیز را از دریچ. حقیقت بنگرد واقع بین .

حقیقت بین. [ ح َ قی ق َ ] ( نف مرکب ) آنکه بحقایق امور بیناست :
سخنی بی غرض از بنده مخلص بشنو
ای که منظور بزرگان حقیقت بینی.

۱. کسی که به حقیقت هر چیز می نگرد.
۲. آن که حقیقت را درمی یابد.