ترکی دیوانه .
دنگ و دلو
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دنگ ودلو. [ دَ گ ُ دَ ] ( از ترکی ، ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ( از: دنگ فارسی + دلو = دلی ) ترکی دیوانه. ( یادداشت مؤلف ). به ترکی ابله و سفیه و دیوانه. ( لغت محلی شوشتر، نسخه خطی کتابخانه مؤلف ) :
ایر و گلو ایر و گلو کرد مرا دنگ و دلو
هرکه ازین هر دو برست اوست اخی اوست کلو.
ایر و گلو ایر و گلو کرد مرا دنگ و دلو
هرکه ازین هر دو برست اوست اخی اوست کلو.
مولوی.
کلمات دیگر: