میکل آنجلو مریسی دا کاراواجو (به ایتالیایی: Michelangelo Merisi da Caravaggio) (۲۹ سپتامبر ۱۵۷۱–۱۸ ژوئیه ۱۶۱۰) یکی از هنرمندان ایتالیایی فعال در رم، ناپل، مالت و سیسیل در میان سال های ۱۵۹۳ و ۱۶۱۰ میلادی بود.
ناباوری توماس قدیس (۱۶۰۲–۱۶۰۱)
فراخوانی متّای حوّاری (۱۶۰۰–۱۵۹۹)
شهادت سن ماتیو (۱۶۰۰–۱۵۹۹)
تذفین (۱۶۰۳–۱۶۰۲)
مدونای لرتو (۱۶۰۵–۱۶۰۳)
باکوس (خدای شراب) مریض (۱۵۹۸)
سالمه با سر بریده سن جان تعمیدگر (۱۶۰۹)
شام در عمواس (۱۶۰۲–۱۶۰۱)
هفت صحنه از آمورزش (۱۶۰۷)
نوازنده ها (۱۵۹۶–۱۵۹۵)
بریدن سر جان تعمیدگر (۱۶۰۸)
کاراواجو چهرهٔ شاخص سبک باروک است و در نوع نقاشی و تکنیک های استفاده از رنگ و فرم تحولاتی ایجاد کرد. نقاشی های او با ترکیبِ بینشِ واقع بینانهٔ حالاتِ جسمی و روحی انسانی و استفادهٔ دراماتیک از نور، تأثیرِ فراوانی بر نقاشی سبک باروک گذاشت. موضوعات نقاشی او را عمدتاً مسایل مسیحی تشکیل می دهند.
او شخصیتی خشن و تندخو داشت و زندگی پرحادثه ای را گذراند. او با شرکت در دعواها، دوئلها، ارتکاب قتل، به زندان افتادن و فرارهای مکرر، زندگی اش را پشت سر گذاشت. اما با وجود داشتن شخصیتی ناآرام و تغییرات پی در پی توانست پیشرفت کامل و یکپارچه ای در هنر نقاشی برای خود به دست آورد. کاراواجو یک نوآور خشن در نقاشی است که سبک رئالیسم قوی و عاری از انعطاف و تغییر شکل را ایجاد کرد. سبکی که به بیان تضاد در احساساتِ این مرد پرداخت.ویژگی قابل توجه و منحصر به فرد آثار این نقاش مربوط به عنصرِ نور است. پیکره ها از یک پس زمینهٔ تاریک و اغلب مبهم پدیدار می شوند.
او هنرمندی بود که آرمان های کلاسیک را رد می کرد. او هنر و رستگاری را از میان خود مردم جستجو می کرد و به جای استفاده از سنت های گذشتهٔ نقاشی، تنها از نور تند، تاریکی صحنه و افرادی که با اشاره یا حالت خود به نوعی با بیننده ارتباط برقرار می کردند و حالتی روایی داشتند، استفاده می کرد. او زندگی پر فراز و نشیبی داشت و در سن ۳۹ سالگی در اثر ابتلا به مالاریای مارِما در پورتو ارکله جان خود را از دست داد. اما در همین مدت کوتاه آثار بسیار زیبا و با ارزشی را از خود به جای گذاشت. وی در موردِ آثارِ خود می گوید:
ناباوری توماس قدیس (۱۶۰۲–۱۶۰۱)
فراخوانی متّای حوّاری (۱۶۰۰–۱۵۹۹)
شهادت سن ماتیو (۱۶۰۰–۱۵۹۹)
تذفین (۱۶۰۳–۱۶۰۲)
مدونای لرتو (۱۶۰۵–۱۶۰۳)
باکوس (خدای شراب) مریض (۱۵۹۸)
سالمه با سر بریده سن جان تعمیدگر (۱۶۰۹)
شام در عمواس (۱۶۰۲–۱۶۰۱)
هفت صحنه از آمورزش (۱۶۰۷)
نوازنده ها (۱۵۹۶–۱۵۹۵)
بریدن سر جان تعمیدگر (۱۶۰۸)
کاراواجو چهرهٔ شاخص سبک باروک است و در نوع نقاشی و تکنیک های استفاده از رنگ و فرم تحولاتی ایجاد کرد. نقاشی های او با ترکیبِ بینشِ واقع بینانهٔ حالاتِ جسمی و روحی انسانی و استفادهٔ دراماتیک از نور، تأثیرِ فراوانی بر نقاشی سبک باروک گذاشت. موضوعات نقاشی او را عمدتاً مسایل مسیحی تشکیل می دهند.
او شخصیتی خشن و تندخو داشت و زندگی پرحادثه ای را گذراند. او با شرکت در دعواها، دوئلها، ارتکاب قتل، به زندان افتادن و فرارهای مکرر، زندگی اش را پشت سر گذاشت. اما با وجود داشتن شخصیتی ناآرام و تغییرات پی در پی توانست پیشرفت کامل و یکپارچه ای در هنر نقاشی برای خود به دست آورد. کاراواجو یک نوآور خشن در نقاشی است که سبک رئالیسم قوی و عاری از انعطاف و تغییر شکل را ایجاد کرد. سبکی که به بیان تضاد در احساساتِ این مرد پرداخت.ویژگی قابل توجه و منحصر به فرد آثار این نقاش مربوط به عنصرِ نور است. پیکره ها از یک پس زمینهٔ تاریک و اغلب مبهم پدیدار می شوند.
او هنرمندی بود که آرمان های کلاسیک را رد می کرد. او هنر و رستگاری را از میان خود مردم جستجو می کرد و به جای استفاده از سنت های گذشتهٔ نقاشی، تنها از نور تند، تاریکی صحنه و افرادی که با اشاره یا حالت خود به نوعی با بیننده ارتباط برقرار می کردند و حالتی روایی داشتند، استفاده می کرد. او زندگی پر فراز و نشیبی داشت و در سن ۳۹ سالگی در اثر ابتلا به مالاریای مارِما در پورتو ارکله جان خود را از دست داد. اما در همین مدت کوتاه آثار بسیار زیبا و با ارزشی را از خود به جای گذاشت. وی در موردِ آثارِ خود می گوید:
wiki: کومونه در ایتالیا است که در استان برگامو واقع شده است.
فهرست شهرهای ایتالیا
کاراواجو ۳۲ کیلومترمربع مساحت و ۱۶٬۰۴۹ نفر جمعیت دارد و ۱۱۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
شهر Porto Ercole خواهرخواندهٔ کاراواجو (لمباردی) هست.
فهرست شهرهای ایتالیا
کاراواجو ۳۲ کیلومترمربع مساحت و ۱۶٬۰۴۹ نفر جمعیت دارد و ۱۱۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
شهر Porto Ercole خواهرخواندهٔ کاراواجو (لمباردی) هست.
wiki: کاراواجو (لمباردی)