قربانی سوخته یا عولاه (عبری: קָרְבַּן עוֹלָה کوربان عولاه) که در زبان های اروپایی به واژه هولوکاست ترجمه می شود یک نوع قربانی حیوان است که در تورات مورد اشاره قرار گرفته است. این لغت اولین بار در داستان نوح مورد اشاره قرار گرفته است. در زمان وجود معبد اول (معبد سلیمانׁ) و معبد دوم اورشلیم قربانی سوخته هر روز دو بار در قربانگاه معبد انجام میشد. در این مراسم گوشت قربانی به صورت کامل توسط آتش از بین میرفت. ولیکن پوست حیوان سوزانده نمیشد و به کاهنان معبد داده میشد.
لغت عبری عولاه (עֹלָה) در کتاب مقدس ۲۸۹ بار استفاده شده است. معنی لغوی آن چیزی است که در دود بالا رود. ترجمه انگلیسی رایج این لغت "هولوکاست" است. در اولین ترجمه یونانی تورات، این لغت به واژه هولوکاستن ترجمه شده است. امروزه بعضی ترجمه های انگلیسی کتاب مقدس آن را به هولوکاست و بعضی به قربانی سوخته (Burnt Offering) ترجمه میکنند.
اولین استفاده از لغت عولاه در کتاب مقدس در داستان نوح است. "از هر حیوان وحشی پاکیزه، و هر پرنده پاکیزه گرفت و آنها را به صورت قربانی سوخته درقربانگاه پیشکش کرد" (کتاب پیدایش، ۸:۲۰). در داستان قربانی کردن اسحاق توسط ابراهیم نیز واژه عولاه مورد استفاده قرار گرفته است. در این داستان ابراهیم قصد داشت اسحاق را به صورت قربانی سوخته به خداوند تقدیم کند "او را به صورت قربانی سوخته در بالای یکی از کوهها پیشکش کند" (کتاب پیدایش ۲۲:۲۲). سومین اشاره به عولاه قبل از زمان معبد سلیمان در زمان شعیب پدرزن موسی است. (کتاب خروج، ۱۸:۱۲).
منبع دستور عولاه در قانونی که به موسی داده شد در کتاب خروج ۲۰:۲۴ و سپس در کتاب اعداد ذکر شده است.
لغت عبری عولاه (עֹלָה) در کتاب مقدس ۲۸۹ بار استفاده شده است. معنی لغوی آن چیزی است که در دود بالا رود. ترجمه انگلیسی رایج این لغت "هولوکاست" است. در اولین ترجمه یونانی تورات، این لغت به واژه هولوکاستن ترجمه شده است. امروزه بعضی ترجمه های انگلیسی کتاب مقدس آن را به هولوکاست و بعضی به قربانی سوخته (Burnt Offering) ترجمه میکنند.
اولین استفاده از لغت عولاه در کتاب مقدس در داستان نوح است. "از هر حیوان وحشی پاکیزه، و هر پرنده پاکیزه گرفت و آنها را به صورت قربانی سوخته درقربانگاه پیشکش کرد" (کتاب پیدایش، ۸:۲۰). در داستان قربانی کردن اسحاق توسط ابراهیم نیز واژه عولاه مورد استفاده قرار گرفته است. در این داستان ابراهیم قصد داشت اسحاق را به صورت قربانی سوخته به خداوند تقدیم کند "او را به صورت قربانی سوخته در بالای یکی از کوهها پیشکش کند" (کتاب پیدایش ۲۲:۲۲). سومین اشاره به عولاه قبل از زمان معبد سلیمان در زمان شعیب پدرزن موسی است. (کتاب خروج، ۱۸:۱۲).
منبع دستور عولاه در قانونی که به موسی داده شد در کتاب خروج ۲۰:۲۴ و سپس در کتاب اعداد ذکر شده است.
wiki: قربانی سوخته