در ریاضیات، و به ویژه در کاربرد جبر خطی در فیزیک، قرارداد جمع زنی اینشتین (به انگلیسی: Einstein summation convention یا Einstein notation) قراردادی است که مطابق آن، شاخص های تکراری با هم جمع می شوند، که این به ساده سازی عبارات پیچیده، به ویژه در محاسبات تنسوری، کمک شایانی می کند.
تنسور
علایم مورد استفاده در نسبیت عام
در این قرارداد، در مواردی که شاخص ها به صورت جفت های تکراری ظاهر می شوند، می توان علامت های جمع را حذف کرد.به عنوان مثال:
و یا:
که باید روی a و b جمع بزنیم. یا اینکه:
تنسور
علایم مورد استفاده در نسبیت عام
در این قرارداد، در مواردی که شاخص ها به صورت جفت های تکراری ظاهر می شوند، می توان علامت های جمع را حذف کرد.به عنوان مثال:
و یا:
که باید روی a و b جمع بزنیم. یا اینکه:
wiki: قرارداد جمع زنی اینشتین