عبدالمجید معادیخواه

عبدالمجید معادیخواه (زادهٔ ۱۳۲۶ در قم) روحانی شیعه و سیاست مدار ایرانی است. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷، به عنوان قاضی شرع دادگاه انقلاب و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت کرده است.
خط و فرهنگ حکومت اسلامی (شرح و تفسیری بر فرمان علی به مالک اشتر).
خط و فرهنگ رژیم های استکباری (شرح و تفسیری بر خطبه قاصعه).
ترجمه فارسی نهج البلاغه با نام خورشید بی غروب نهج البلاغه.
فرهنگ آفتاب (ده جلد)
فروغ بی پایان.
شکوه تنهایی در سکوت ربذه (زندگی نامه ابوذر غفاری).
مجموعه تاریخ اسلام؛ عرصه دگراندیشی و گفتگو.
پایه گذاری بانک اطلاعات تاریخ معاصر ایران.
مسئولیت فصلنامه یاد که از سال ۱۳۶۲ تا به امروز منتشر می شود.
او در نوجوانی به تحصیل علوم دینی (طلبگی) پرداخت و پس از گذراندن مقدمات عربی، ادبیات، فقه و اصول نزد استادان به نام آن زمان، تا مرز نیل به درجه اجتهاد پیش رفت. در سالهای نخست پس از انقلاب قاضی شرع دادگاه انقلاب و بعدها وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اول میرحسین موسوی بوده است. وی مسئول هماهنگی تبلیغات خارج از کشور نیز بوده است.
وی در جریان مبارزات علیه رژیم پهلوی و سلطنت محمد رضا شاه پهلوی از سال ۱۳۴۶ تا زمان پیروزی انقلاب دو بار بازداشت، دو بار تبعید به گنبدکاووس، سیرجان و جیرفت و سه سال و چند ماه زندان های قصر، اوین و قزل قلعه را تجربه کرد.
وی همچنین مؤلف کتب و آثار مکتوبی نیز می باشد و در روزنامه هایی به نوشتن تحلیل می پردازد. بیشتر آثار او به وسیله نشر ذره چاپ و منتشر شده است. نشر ذره، موسسه ای انتشاراتی متعلق به خود وی است که پسر وی، حسن معادیخواه، ریاست آن را به عهده دارد.در شهریور سال ۱۳۵۸ با حکم سید روح الله خمینی مأمور بررسی وضعیت کردستان می شود. وی در سال ۱۳۵۹ ریاست سه جلسه از دادگاه های انقلاب را در پرونده محاکمه محمدتقی شهرام از رهبران سازمان پیکار به عهده داشت.