عبدالمحمد برجسته

عبدالمحمد برجسته در سال ۱۲۷۳ در شهر شوشتر متولد شد. وی از خنیاگران و استادان بنام موسیقی و نوازنده چیره دست تار و سرنا بود و گاه آواز هم می خواند.وی تار را نزد دایی اش ملا گدا فرا گرفت و در سال ۱۳۶۰ اشاره کرده است که گوشه های محلی شوشتر و تعزیه را از عباس شندلو (نوازنده نی) که ۷۰ سال پیش از آن درگذشته بود، فرا گرفته است. استاد عبدالمحمد برجسته شاگردان بسیاری را تربیت کرده است، وی گوشه ها و نغمات و ترانه های شوشتر را با نقل روایت و تاریخ و افسانه به شاگردانش تدریس می کرد و همیشه می گفت: کنار تار زاده شدم و کنار تار هم می میرم. ایشان در ۳۱ شهریور ماه سال ۱۳۶۳ خورشیدی در شوشتر درگذشت.
بخشی از آثار عبدالمحمد برجسته به کوشش مهشید نقاشپور (پژوهشگر موسیقی) توسط مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شده است که از آن جمله اجرای درخشان تار در مقام لیلی و مجنون می باشد.
استاد عبدالمحمد برجسته از اساتید موسیقی درمانی در شوشتر بود و به درخواست حکیمان معاصر خود بارها برای بیماران اعصاب و روان تار می زد. وی در مراحل موسیقی درمانی معمولاً دستگاه چهارگاه و مشتقات آن را می نواخت و آوازهای محلی شوشتر را اجرا می کرد که بسیار مورد توجه واقع می شد و بارها اتفاق می افتاد که بیماران گریه می کردند و خود را تخلیه روحی می نمودند.
در جشن ثبت ملی مقامهای موسیقی شوشتری توسط سازمان میراث فرهنگی کشور که در مهرماه ۱۳۹۱ در تالار فرهنگ شوشتر برگزار شد، یاد و تلاشهای استاد عبدالمحمد برجسته به عنوان استاد بزرگ موسیقی شوشتری گرامی داشته شد.