عبدالکریم بهنیا

عبدالکریم بهنیا (زاده ۱۳۲۲، شوشتر) آب شناس ایرانی و نویسنده کتاب سال ایران در علوم عملی در سال ۱۳۶۸ است. وی به واسطه کتاب ها و تحقیقاتش در زمینه قنات به عنوان پدر علم قنات ایران شناخته می شود.
عبدالکریم بهنیا کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته هیدرولوژی از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی به ترتیب در سال های ۱۳۵۴ و ۱۳۵۷ خورشیدی دریافت کرد.
وی قبل از تحصیل در آمریکا کارشناسی ارشد پیوسته خود در رشته کشاورزی عمومی در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه جندی شاپور اهواز دریافت کرده بود. ایشان پس از دریافت مدرک دکتری در سال ۱۳۵۷ به ایران بازگشت و در دانشگاه جندی شاپور (شهید چمران) اهواز مشغول به کار شد.
کتاب قنات سازی و قنات داری در سال ۱۳۶۸ خورشیدی عنوان کتاب سال ایران در علوم عملی را به خود اختصاص داد. کتاب قنات سازی، فرهنگ تخصصی فرسایش و رسوب (انتشارات یونسکو) و راهنمای تعیین دوره بازگشت سیلاب طراحی برای کارهای مهندسی رودخانه (نشریه ۳۱۶ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) از دیگر تألیفات ایشان است.عبدالکریم بهنیا تألیفاتی نیز در زمینه های فرهنگی و اجتماعی دارد که منتج به تقدیر از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسللامی برای سال ها تلاش در عرصه فرهنگ و هنر شد. از جمله این تألیفات، کتاب پژوهشی در نام های ایرانیان معاصر است.