گاه شماری یزدگردی با مبدأ سال جلوس یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، در سال ۶۳۲ میلادی، آخرین گاه شماری دوره ساسانی است. در دوره ساسانیان سال جلوس یک شاه به تخت شاهی به صورت مبدأ گاه شماری درمی آمد و طول سال ۳۶۵ روز با کبیسه گیری یک ماه در ۱۲۰ سال اعمال می شد (طول سال متوسط ۳۶۵٫۲۵). گاه شماری یزدگردی نیز به همین گونه در سال دهم هجری با مبدأ سه شنبه اول سال یکم یزدگردی (۳٬۶۲۴ روز گذشته از هجرت) آغاز شد. اما مانند گاه شماری خراجی بعدها از کبیسه گیری جولیانی یک روز در هر چهار سال بهره گرفته شد. بر اثر بی توجهی کبیسه گیری آن از سال ۳۷۵ یزدگردی، در سال ۴۴۷ یزدگردی نوروز به مدت هجده روز از زمان واقعی خود جلو افتاده بود. به همین انگیزه به دستور جلال الدوله ملکشاه سلجوقی هیأتی برای اصلاح محاسبه دقیق تقویم ایرانی تشکیل شد که به دنبال آن گاه شماری جلالی، دقیق ترین تقویم هماهنگ با سال اعتدالی تدوین شد.
نبئی، ابوالفضل (۱۳۹۴). گاهشماری در تاریخ. تهران: سمت.
کریستین سن، آرتور (۱۳۶۷)، ایران در زمان ساسانیان، ترجمهٔ رشید یاسمی، تهران: انتشارات امیرکبیر
تقی زاده، سید حسن (۱۳۴۹)، مقالات تقی زاده، جلد اول، به کوشش زیر نظر ایرج افشار.، تهران
گاه شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰).
یزدگرد سوم پسر شاهزاده شهریار نوهٔ خسرو پرویز در سال ۶۳۲ میلادی به پادشاهی برگزیده شد. ایرانیان را عادت بر این بود که تاریخ را از سال جلوس هر پادشاهی به حساب می آوردند، چون بعد از یزدگرد، ایران پادشاهی نیافت، زرتشتیان همان سال ۶۳۲ را، مبدأ تاریخ خود قرار دادند و هنوز هم به طور مداوم نزد زرتشتیان ایران و هند جریان دارد.
گاه شماری یزدگردی پس از مرگ یزدگرد (۶۵۲ میلادی) با مبدأ سال مرگ او، مفروضاً زمان جلوس شاه جدید ساسانی بر تخت سلطنت، با عنوان گاهشماری مجوسی متداول شد همان کبیسه گیری گاهشماری یزدگردی را داشته و مبدأ آن یکم فروردین سال ۲۱ یزدگردی (۱۱ ژوئن ۶۵۲م، ۲۷ شوال ۳۱ق) می باشد که تا زمان ابوریحان بیرونی متداول بوده است. و به تدریج متروک شده است. در قرون اولیه هجری در بعضی نواحی ایران هر دو نوع تاریخ یزدگردی یعنی هم آنکه مبنی بر تاریخ جلوس بوده و هم آنکه مبنی بر سال مرگ یزدگرد بوده، معمول بوده است. گاهی حتی در یک زمان و یک ناحیه به موازات همدیگر، در سکه های یافت شده، این دو تاریخ دیده می شود. در سکه های امرای طبرستان (اسپهبدان) و همچنین حکام اسلامی طبرستان، تا حدود سال ۱۶۳ هجری، ضرب سکه، با تاریخ وفات یزدگرد، مورد استفاده بوده است.
تقویم یزدگردی به طرق متفاوتی محاسبه می شود. طبق یکی از شیوه های متداول تاریخ امروز یزدگردی از قرار زیر است:سه شنبه: ۹ اسفند۱۳۹۰ یزدگردی
نبئی، ابوالفضل (۱۳۹۴). گاهشماری در تاریخ. تهران: سمت.
کریستین سن، آرتور (۱۳۶۷)، ایران در زمان ساسانیان، ترجمهٔ رشید یاسمی، تهران: انتشارات امیرکبیر
تقی زاده، سید حسن (۱۳۴۹)، مقالات تقی زاده، جلد اول، به کوشش زیر نظر ایرج افشار.، تهران
گاه شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰).
یزدگرد سوم پسر شاهزاده شهریار نوهٔ خسرو پرویز در سال ۶۳۲ میلادی به پادشاهی برگزیده شد. ایرانیان را عادت بر این بود که تاریخ را از سال جلوس هر پادشاهی به حساب می آوردند، چون بعد از یزدگرد، ایران پادشاهی نیافت، زرتشتیان همان سال ۶۳۲ را، مبدأ تاریخ خود قرار دادند و هنوز هم به طور مداوم نزد زرتشتیان ایران و هند جریان دارد.
گاه شماری یزدگردی پس از مرگ یزدگرد (۶۵۲ میلادی) با مبدأ سال مرگ او، مفروضاً زمان جلوس شاه جدید ساسانی بر تخت سلطنت، با عنوان گاهشماری مجوسی متداول شد همان کبیسه گیری گاهشماری یزدگردی را داشته و مبدأ آن یکم فروردین سال ۲۱ یزدگردی (۱۱ ژوئن ۶۵۲م، ۲۷ شوال ۳۱ق) می باشد که تا زمان ابوریحان بیرونی متداول بوده است. و به تدریج متروک شده است. در قرون اولیه هجری در بعضی نواحی ایران هر دو نوع تاریخ یزدگردی یعنی هم آنکه مبنی بر تاریخ جلوس بوده و هم آنکه مبنی بر سال مرگ یزدگرد بوده، معمول بوده است. گاهی حتی در یک زمان و یک ناحیه به موازات همدیگر، در سکه های یافت شده، این دو تاریخ دیده می شود. در سکه های امرای طبرستان (اسپهبدان) و همچنین حکام اسلامی طبرستان، تا حدود سال ۱۶۳ هجری، ضرب سکه، با تاریخ وفات یزدگرد، مورد استفاده بوده است.
تقویم یزدگردی به طرق متفاوتی محاسبه می شود. طبق یکی از شیوه های متداول تاریخ امروز یزدگردی از قرار زیر است:سه شنبه: ۹ اسفند۱۳۹۰ یزدگردی
wiki: گاه شماری یزدگردی