<div class="boxBd">خنده گرفتن. [ خ َ دَ / دِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) بخنده افتادن. بخنده درشدن : <br>یکی جهود و مسلمان نزاع می کردند<br>چنانکه خنده گرفت از نزاع ایشانم.<div class="au">سعدی ( گلستان ).</div>ملک را خنده گرفت و بعفو از سر جرم او برخاست. ( گلستان سعدی ). </div>

خنده گرفتن. [ خ َ دَ / دِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) بخنده افتادن. بخنده درشدن : یکی جهود و مسلمان نزاع می کردند چنانکه خنده گرفت از نزاع ایشانم. سعدی ( گلستان ). ملک را خنده گرفت و بعفو از سر جرم او برخاست. ( گلستان سعدی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( مصدر ) خنده گرفتن کسی را . عارض شدن خنده او را .</div>

( مصدر ) خنده گرفتن کسی را . عارض شدن خنده او را .

خنده گرفتن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا