خوشحال شادان
خندان دل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خندان دل. [ خ َ دِ ] ( ص مرکب ) خوشحال. شادان. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
نگر تا نداری هراس از گزند
بزی شاد و خندان دل و ارجمند.
نگر تا نداری هراس از گزند
بزی شاد و خندان دل و ارجمند.
فردوسی.
کلمات دیگر: