کنایه از زیبای و خوش خنده یا خوش لب
خندان شکر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خندان شکر. [ خ َ ش ِ ک َ ] ( ص مرکب ) کنایه از زیبا و خوش خنده :
در حال خاقانی نگر بیمار آن خندان شکر
زآن چشم بیمار از نظر چشم مداوا داشته.
در حال خاقانی نگر بیمار آن خندان شکر
زآن چشم بیمار از نظر چشم مداوا داشته.
خاقانی.
|| خوش لب. ( یادداشت بخط مؤلف ).کلمات دیگر: