به زمین خشک بی نبات رسنده
مفل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مفل. [ م ُ ف ِل ل ] ( ع ص ) به زمین خشک بی نبات رسنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به افلال شود.
واژه نامه بختیاریکا
( مَفَل ) جعبه چوبی برای پیشگیری از آسیب مشک در هنگام حمل توسط چهارپا
کلمات دیگر: