کلمه جو
صفحه اصلی

فتاحه

لغت نامه دهخدا

( فتاحة ) فتاحة. [ ف َ ح َ ] ( ع اِمص ) فیروزی و نصرت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فتاحة. [ ف ِ / ف ُ ح َ ] ( ع اِمص ) حکم میان دو خصم. ( منتهی الارب ): فلان ولی الفتاحة. ( اقرب الموارد ).

فتاحة. [ ف ُ ح َ ] ( ع اِ ) مرغکی است که بر آن خطهای سرخ بود. ( اقرب الموارد ).

فتاحة. [ ف َ ح َ ] (ع اِمص ) فیروزی و نصرت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).


فتاحة. [ ف ِ / ف ُ ح َ ] (ع اِمص ) حکم میان دو خصم . (منتهی الارب ): فلان ولی الفتاحة. (اقرب الموارد).


فتاحة. [ ف ُ ح َ ] (ع اِ) مرغکی است که بر آن خطهای سرخ بود. (اقرب الموارد).


پیشنهاد کاربران

مشکل گشا مهربان دانا اسم خدایی


کلمات دیگر: