قانون بیر لامبرت

قانون بیر-لامبرت (به انگلیسی: Beer-Lambert law) یا قانون بیر-لامبرت-بوگوه و حتی ترکیب های مختلف دیگری از این نام ها مشهور است، یکی از قوانین اصلی در طیف بینی فوتومتری و اپتیک است. این قانون تجربی ارتباط شدت نور جذب شده در اثر عبور از ماده همگن بدون پراکندگی را با خصوصیات مواد بیان می کند. این قانون به طور کلی به صورت زیر بیان می شود:
۱) منبع نور (Light Source)
۲) تک رنگ ساز (Monochromator)
۳) شکاف عبور یا متمرکزکننده پرتو (Focusing Device)
۴) کووت یا محل قرار دادن نمونه (Cuvet)
۵) دتکتور یا آشکار ساز (Detector)
۶) صفحه نمایشگر (Display device)
L o g ( I 0 I ) = A {\displaystyle Log({\frac {I_{0}}{I}})=A}
که در آن I 0 {\displaystyle I_{0}} شدت نور اولیه، I شدت نور عبوری و A مقدار جذب ماده است؛ که به صورت زیر تعریف می شود:
A = a b c {\displaystyle A=abc}