شهاب ثاقب

شهاب ثاقب (روزنامه). شهاب ثاقب نشریه ای غیررسمی بود که در دوران مظفرالدین شاه قاجار، پیش از سال ۱۳۲۴ هجری قمری (۱۲۸۵ خورشیدی و ۱۹۰۶ میلادی) در کرمانشاه توسط سید عبدالکریم غیرت و محمد مهدی صباح کازرونی منتشر می شد. شهاب ثاقب نشریه ای محرمانه و نخستین مطبوعهٔ غیررسمی در منطقهٔ کرمانشاه بوده است.
شهاب ثاقب نشریه ای محرمانه بوده که توسط سید عبدالکریم غیرت و محمد مهدی صباح کازرونی در حمایت از نهضت جدید منتشر می شد. نهضت جدید جریانی بود که از سوی روحانیون تهران علیه عین الدوله و رژیم استبدادی به راه افتاده بود و شهاب ثاقب به تبلیغ پیرامون حفظ احترام علمای دین و معرفی آنان به عنوان منشأ اولیهٔ جنبش مشروطه ایران می پرداخت. انتشار این نشریه بدون اخذ مجوز از وزارت انطباعات صورت می گرفته و چاپ آن به صورت ژلاتین انجام می شده است.
محمد مهدی صباح کازرونی بعداً در سال ۱۲۹۹ خورشیدی اقدام به چاپ نشریهٔ صباح کرد. سید عبدالکریم غیرت نیز که متولد همدان و از خانواده ای ملاک و از سادات عرب بود پس از همکاری با نشریهٔ اخوت (ارگان انجمن اخوت)، بیستون، غرب ایران، دانش، رهبر و نشریات دیگر کرمانشاه، در سال ۱۳۰۲ خورشیدی به همراه چند تن دیگر در تأسیس چاپخانهٔ شرکت چاپ سعادت مشارکت کرد. وی که شاعر و از مشروطه خواهان بود بعدها به همراه فرزندش سید محمد سعید غیرت نشریهٔ کوکب غرب را در کرمانشاه منتشر کرد.

[ویکی نور] شهاب ثاقب (در اثبات امامت). ملا مهدی بن ابی ذر نراقی(م 1209 ق)
از صدر اسلام علما و دانشمندان شیعه هر زمان که نیاز بوده برای جوابگویی به شبهات مطرح شده در مسأله ی امامت و اثبات حقانیت امامان معصوم(ع) آثار و کتابهای متعددی را تألیف نموده اند. یکی از این آثار کتاب شهاب ثاقب است که مولی مهدی نراقی آن را در رد کتاب یکی از دانشمندان اهل سنت معاصرش نوشته است. وی متن آن کتاب را با عبارت قال آغاز و با عبارت انتهی به پایان رسانیده و سپس به بیان دلایل خود پرداخته است.
در این کتاب با طرح مباحث تاریخی و با استناد به روایات و کتب تاریخی معتبر اهل تشیع و تسنن و مطالب عقلی و کلامی، دلایل متعددی در حقانیت مذهب امامیه و اثبات امامت حضرت علی(ع) و بطلان مذهب اهل سنت اقامه شده است.
مهمترین مباحث مطرح شده اثبات جایگاه امامت به عنوان یکی از اصول دین، عصمت امام و ظلمهای روا داشته شده به خاندان نبوت مثل آتش زدن در خانه ی امیرمؤمنان(ع) و غصب مالکیت حضرت زهرا(ع) بر فدک می باشد. مؤلف با استناد به منابع معتبر تاریخی، حدیثی و کلامی عامه و خاصه مثل منهاج الاصول قاضی بیضاوی، تاریخ طبری، ملل و نحل محمد شهرستانی، احیاء العلوم غزالی، دلائل النبوة ابوبکر بیهقی، شرح تجرید قوشچی، صحیح مسلم، مسند احمد حنبل، صحیح ترمذی، ربیع الابرار زمخشری و غیر آن به کتاب غنای خاصی بخشیده است.
تاریخ پایان یافتن کتاب چهارم شوال المکرم سال 1192 ق. است.