کلمه جو
صفحه اصلی

نأناء

لغت نامه دهخدا

نأناء. [ ن َءْ] ( ع ص ) نَأنَاء، نأناء، نؤنؤ؛ مرد سست و ضعیف.( منتهی الارب ). عاجز ضعیف. ( معجم متن اللغة ). عاجز جبان. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ). عاجز درمانده. ( منتهی الارب ). درمانده جبان و ضعیف. ( ناظم الاطباء ). || بسیار برگرداننده حدقه چشم. ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ). || بددل. ( منتهی الارب ).

نأناء.[ ن َءْ ن َءْ ] ( ع ص ) نأناء. رجوع به نأناء شود.

نأناء. [ ن َءْ] (ع ص ) نَأنَاء، نأناء، نؤنؤ؛ مرد سست و ضعیف .(منتهی الارب ). عاجز ضعیف . (معجم متن اللغة). عاجز جبان . (المنجد) (اقرب الموارد). عاجز درمانده . (منتهی الارب ). درمانده ٔ جبان و ضعیف . (ناظم الاطباء). || بسیار برگرداننده ٔ حدقه ٔ چشم . (منتهی الارب ) (معجم متن اللغة). || بددل . (منتهی الارب ).


نأناء.[ ن َءْ ن َءْ ] (ع ص ) نأناء. رجوع به نأناء شود.



کلمات دیگر: